کامل ترین آموزش راه اندازی سرور اختصاصی (VDS یا سرور فیزیکی)
یک سرور اختصاصی، مثل داشتن یک کامپیوتر با عملکرد بسیار بالاست که تنها برای یک سازمان یا وبسایت خاص کار میکند. این سرویس میزبانی به کاربران امکان میدهد که کنترل کاملی بر منابع سیستمشان از جمله حافظه، پردازنده (CPU)، فضای ذخیرهسازی و سرعت اینترنت داشته باشند. بنابراین اگر از لود شدنهای کند، خطاهای زیاد وبسایت و محدودیتهای منابع خسته شدهاید، زمان آن رسیده است که پلنهای هاست اشتراکی را کنار بگذارید و با ارتقاء دادن پلن میزبانی خود به VDS و راه اندازی سرور اختصاصی تجربهای بهتر و سریع تر را برای خود رقم بزنید.
برای برخی از افراد ممکن است این فرایند پیچیده یا گران قیمت به نظر برسد، اما باید نیاز های سازمان و مشتریان را نیز در تصمیم گیری خود در این رابطه در نظر داشته باشید. پس شاید بهتر باشد ابتدا این سوال را از خود بپرسید که آیا ارزشش را دارد؟ اگر میخواهید یک وبسایت فروشگاهی سریع با بهترین امنیت و عملکرد را برای برنامههای وب خود داشته باشید، سرور اختصاصی کاملا مناسب شماست. و در نهایت در این مقاله ما قصد داریم کامل ترین آموزش فرآیند راه اندازی سرور اختصاصی یا همان VDS را همراه مراحل و جنبه های مختلف آن، بررسی کنیم.
فهرست مطالب
- سرور اختصاصی یا VDS چیست و چرا باید از آن استفاده کرد؟
- راه اندازی اولیه سرور اختصاصی
- انتخاب منابع مناسب برای راه اندازی سرور
- فرآیند راه اندازی سرور اختصاصی
- امنیت و نگهداری پس از راه اندازی سرور اختصاصی
- نتیجه گیری
سرور اختصاصی یا VDS چیست و چرا باید از آن استفاده کرد؟
یک سرور اختصاصی یک سرور فیزیکی است که خدمات خود را تنها به یک مشتری یا سازمان ارائه میدهد. این نوع سرور، به دلیل عدم اشتراک با سایر مشتریان، سطح کنترل، امنیت و عملکرد بیشتری را نسبت به هاست اشتراکی یا سرورهای خصوصی مجازی (VPS) فراهم میکند.
سرورهای اختصاصی یا VDS ها به کاربران منابع بینظیر و قدرتمندی ارائه میدهند. این نوع سرور، برخلاف هاست اشتراکی یا سرور خصوصی مجازی (VPS)، تنها توسط یک مشتری استفاده میشود. این به این معناست که هیچ منبع سختافزاری مثل CPU، RAM و فضای ذخیرهسازی به صورت مشترک استفاده نمیشود.
مزایا و ویژگی ها
یکی از ویژگیهای مهم این سرورها، امکان شخصیسازی آنهاست. مشتریان میتوانند سختافزار سرور را به دلخواه سفارشی کنند، به طور مثال، انتخاب نوع و سرعت پردازنده، مقدار RAM و نوع و ظرفیت ذخیرهسازی. این انعطافپذیری امکان تنظیم سفارشی را برای مشتریان فراهم میکند. نیازهای شما ممکن است شامل میزبانی یک پایگاه داده گسترده، یک وبسایت پربازدید یا یک اپلیکیشن با منابع فشرده باشد. همچنین، شما میتوانید با هر سیستم عامل و نرمافزاری که دوست دارید سرور خود را ساخته و از آن استفاده کنید که که این به شما کنترل کاملی بر محیط برنامههایتان میدهد.
یکی دیگر از ویژگیهای حیاتی این سرورها، امنیت بالا است. یک سرور اختصاصی نمیتواند فضا را با یک وبسایت یا برنامه مخرب به اشتراک بگذارد زیرا به یک کاربر اختصاص داده شده است. با این سرورها شما کنترل کاملی بر مکانیسمهای امنیتی دارید که شامل بهروزرسانیها و نرمافزارها، تنظیمات فایروال و سیستمهای تشخیص نفوذ میشود.
به علاوه راه اندازی یک سرور اختصاصی بهترین گزینه برای مدیریت تراکنشهای حساس و دادههای شخصی است. در پایان حال که با ویژگیهاو مزایای مهم این نوع سرور آشنا شدید، ممکن است قصد مهاجرت به سرور اختصاصی را داشته باشید، اما نگران نباشید ما در ستی دیگر به طور مفصل مراحل مهاجرت به سرور اختصاصی را آموزش داده ایم.
چه زمانی باید به فکر راه اندازی یک سرور اختصاصی باشیم؟
راه اندازی یک سرور اختصاصی یا VDS یک تصمیم استراتژیک است که به چندین عامل حیاتی بستگی دارد، از جمله نیازهای شما و کسب و کارتان، مسیر توسعه آن و الزامات امنیتی، کنترل و عملکرد خاص آن. با اینکه سرورهای اختصاصی منابع فراوان و انحصار بینظیری ارائه میدهند، اما هزینه آنها معمولاً بیشتر از هاست اشتراکی یا سرور مجازی خصوصی (VPS) است.
بنابراین برای انتخاب بین هاست اشتراکی، VPS و VDS ابتدا نیاز است با تفاوت VPS و VDS و هاست اشتراکی بپردازید و سپس با درنظر گرفتن نیاز های خود تصمیم بگیرید که کدام یک برای کسب و کارتان مناسب تر است. در ادامه، به صورت کلی دلایل استفاده از سرور اختصاصی آوردهایم.
- کنترل و مهار کردن ترافیک بالا
- استفاده از برنامههای سنگین
- الزامات امنیتی پیشرفته
- نیاز به پیکربندی سفارشی و خاص
- رعایت مقررات در رابطه با حریم خصوصی
راه اندازی اولیه سرور اختصاصی
در ابتدای فرآیند راهاندازی سرور اختصاصی، مرحله اول انتخاب و پیکربندی آن است. باید بر اساس نیازهای خود از جمله سرعت پردازنده، حجم حافظه RAM، فضای ذخیرهسازی و پهنای باند شبکه، سرور مناسب را انتخاب کنید. پس از انتخاب سرور اختصاصی، شرکتهای میزبانی یا کارشناسان دیتاسنتر، آن را برای شما راهاندازی میکنند و قطعات سختافزاری مورد نیاز را نصب و پیکربندی میکنند.
در مرحله بعدی، نصب سیستمعامل (OS) و راهاندازی نرمافزار سرور انجام میشود. شما میتوانید بین سیستمعاملهای مختلف بر اساس نیازهای خود یکی را انتخاب کنید، چه یکی از نسخههای ویندوز سرور باشد، و چه یکی از توزیع های لینوکس. انتخاب سیستم عامل، بر ابزارهای مدیریتی و تنظیمات امنیتی موجود سرور تأثیر گذار است.
انتخاب منابع مناسب برای راه اندازی سرور
الزامات سخت افزاری
- CPU: پردازندهای را انتخاب کنید که نیازهای عملکردی سرور شما را برآورده کند.
- RAM: رم کافی برای رسیدگی به درخواست های همزمان و عملیات پایگاه داده ضروری است.
- فضای ذخیره سازی: SSD یا HDD را بر اساس نیازهای ذخیرهسازی خود انتخاب کنید. اگر فضای بیشتری نیاز دارید، HDD مناسب تر است و اگر به سرعت بالاتری برای بازیابی و ذخیره نیاز دارید، SSD. هرچند ما معمولا یک راه حل ترکیبی را پیشنهاد میکنیم.
- پهنای باند: میزان حجم انتقال دادهای که انتظار میرود وب سایت شما داشته باشد را در نظر بگیرید.
انتخاب سیستم عامل
- لینوکس: توزیعهای محبوب لینوکس برای سرور عبارتند از CentOS، Ubuntu و Debian.
- Windows: مناسب برای وب سایت ها یا برنامههایی که به فناوریهای خاص ویندوزی نیاز دارند.
گزینه های کنترل پنل
- cPanel: رابط کاربر پسند برای مدیریت سرور.
- Plesk: پشتیبانی از ویندوز و لینوکس را ارائه می دهد.
- Webmin: یک کنترل پنل منبع باز برای سرورهای لینوکس.
- aapanel: یک کنترل پنل قدرتمند که امکانات بسیاری را در اختیارتان می گذارد. امروزه بسیاری از شرکت های هاستیگ این کنترل پنل را جایگزین دیگر کنترل پنل ها کرده اند.
فرآیند راه اندازی سرور اختصاصی
انتخاب دیتاسنتر
- یک دیتاسنتر با اتصال، امنیت و امکانات خوب انتخاب کنید.
- برای تأخیر کمتر، نزدیک بودن به مخاطبان هدف خود را در نظر بگیرید، به طور مثال اگر مخاطبان شما اکثراً ایرانی هستند، بهتر است یک دیتاسنتر ایرانی را انتخاب کنید.
- اگر پیکربندی اولیه سرور را به دیتاسنتر سپرده اید، مراحل را به دقت بررسی کنید تا از مشکلات احتمالی جلوگیری کنید.
- دسترسی از راه دور را از طریق SSH یا یک کنترل پنل پیکربندی کنید.
- نصب سیستم عامل را انجام دهید.
- از فرآیند نصب سیستم عامل ارائه شده توسط ارائه دهنده هاست خود استفاده کنید.
- تنظیمات شبکه را پیکربندی کنید و آدرسهای IP را تخصیص دهید.
اگر این موارد برای شما تخصصی است، میتوانید آنها را به ارائه دهندگان هاست مورد نظر خود بسپرید.
نصب وب سرور
انتخاب یک نرم افزار وب سرور
- آپاچی: آپاچی یکی از وب سرورهای پرکاربرد و همه کاره است.
- Nginx: برای عملکرد و کارایی بالا شناخته شده است.
- LiteSpeed: عملکرد و ویژگیهای امنیتی با سرعت بالا را ارائه میدهد.
نصب و پیکربندی وب سرور
- نرم افزار وب سرور انتخابی را نصب کنید.
- بسته به کسب و کار و نیاز خود نرم افزار مجازی سازی یا مدیریت محتوای سازمانی یا هر نرم افزار دیگری را برای مدیریت سرور خود نصب کنید.
- پیکربندی نام دامنه.
- نام دامنه را با استفاده از رکوردهای DNS به آدرس IP سرور نشان دهید.
- نام مستعار دامنه را تنظیم کنید و در صورت نیاز ریدایرکت دهید.
راه اندازی پایگاه داده برای سرور اختصاصی
انتخاب سرور پایگاه داده
- MySQL: یک سیستم مدیریت پایگاه داده رابطه ای منبع باز است.
- PostgreSQL: معروف به ویژگیهای پیشرفته و مقیاسپذیری.
نصب و پیکربندی سرور پایگاه داده
- نرم افزار پایگاه داده انتخاب شده را نصب کنید.
- امنیت پایگاه داده، کاربران و مجوزهای دسترسی را پیکربندی کنید.
- ایجاد پایگاه داده و حساب های کاربری
- برای هر وبسایت یا برنامه، پایگاه داده جداگانه ایجاد کنید.
- حسابهای کاربری پایگاه داده را با مجوزهای مناسب تنظیم کنید.
انتقال فایل ها به سرور
- از FTP، SFTP یا SSH برای آپلود فایلها و دادههای وب سایت استفاده کنید.
- سازماندهی فایلها در دایرکتوریها بر اساس ساختار وب سایت.
- بررسی کنید که همه چیز به درستی کار میکند.
دسترسی و اتصال به شبکه
پس از راه اندازی و پیکربندی، سرور اختصاصی شما به زیرساخت شبکه دیتاسنتر متصل میشود. از طریق اینترنت پرسرعت، این اتصال به سرور امکان ارائه محتوا به کاربران و ارائه خدمات از راه دور را فراهم میکند. سپس یک آدرس IP ثابت به سرور اختصاص داده میشود تا در شبکه شناسایی شود و دسترسی از راه دور فعال شود.
شما میتوانید از ابزارهایی مانند ریموت دسکتاپ (RDP) برای سرورهای ویندوزی و از Secure Shell (SSH) برای سرورهای لینوکسی استفاده کنید. این ابزارها به شما اجازه میدهند تا سرورهای خود را از راه دور کنترل کنید. با استفاده از این ابزارها، مدیران میتوانند از هر نقطهای با اتصال اینترنت به سرور دسترسی پیدا کنند، بهروزرسانیها را اعمال کرده، پیکربندیها را تنظیم کرده و مشکلات را تشخیص دهند.
نگهداری و بهبود مستمر
سرور اختصاصی هاست باید به صورت منظم بروزرسانی و نظارت شود تا امنیت و عملکرد آن تضمین شود. این اقدام شامل بهروزرسانی سیستم عامل و برنامههای نصب شده با پچهای امنیتی، نظارت بر شاخصهای عملکرد و سلامت سیستم، و در صورت لزوم تنظیمات سیستم برای سازگاری با تغییرات یا عملکرد میشود.
همچنین، ممکن است تصمیم بگیرید که اجزای سختافزاری سرورهای خود را به مرور زمان ارتقا دهید تا نیازهای روز افزون خود را برآورده کنید. این ارتقاها ممکن است شامل افزایش حافظه RAM و فضای ذخیرهسازی، یا تعویض CPU با یک پردازنده قدرتمندتر شود. با توجه به اینکه ارائهدهنده خدمات هاستینگ ممکن است تغییرات فیزیکی در سختافزار را اعمال کند، همکاری برای این نوع بهروزرسانیهای فیزیکی معمولاً ضروری است.
امنیت و نگهداری پس از راه اندازی سرور اختصاصی
امنیت و نگهداری، کلیدی برای مدیریت سرورها هستند. این عوامل باعث میشوند که سرور قابل اعتماد، ایمن و کارآمد باشد. با روشهای حفاظت امنیتی پیشرفته، نظارت و مانیتورینگ سرور، برنامههای پشتیبانگیری و بهروزرسانی، باید مکرراً ترکیب و انجام شوند.
بروزرسانی مداوم و نصب پچهای جدید
حفظ جدیدترین نسخههای سیستمعامل و نصب پچها بر روی سرورتان امری حیاتی است که تأثیر بسزایی بر عملکرد و امنیت آن دارد. هکرها اغلب از آسیب پذیریهای نرمافزارهای قدیمی بهره میبرند. پچهایی برای رفع مشکلات شناخته شده وجود دارد اما اگر نصب نشوند، تاثیر چندانی ندارند. بهتر است اگر امکانش وجود دارد، بهروزرسانیهای خودکار را تنظیم کنید.
به عنوان مثال، بسیاری از توزیعهای لینوکس بستههای بهروزرسانی امنیتی را ارائه میدهند که میتوانند به صورت خودکار نصب شوند. برای مثال، CentOS/RHEL دارای yum-cron و دبیان دارای ارتقاءهای بدون نیاز به نصب دستی هستند. برای نرمافزارهایی که در این فرآیندهای خودکار شامل نمیشوند، نیاز به بررسی دستی منظم دارید. همچنین برای بهروزرسانیهای بزرگ که ممکن است نیاز به راهاندازی مجدد دستی یا تغییرات خاصی داشته باشند، نیاز به بررسی سرور دارید.
مدیران باید به طور منظم سرورها را برای بهروزرسانی مورد بررسی قرار دهند و این کار را به صورت دستی انجام دهند. آنها باید به نرمافزارها و خدمات حیاتی در حال اجرا توجه ویژهای داشته باشند. علاوه بر این، فناوریهای مدیریت پچ فرآیند را سادهتر میکنند و در مدیریت چندین سرور به آنها کمک میکنند، همچنین اطمینان حاصل میکنند که همه سیستمها در مقابل آسیبپذیریها محافظت شدهاند.
برنامههای پشتیبان
برای محافظت از سرور اختصاصی در برابر خطر از دست دادن دادهها به دلایل مختلف از جمله خرابی سختافزار، نقص نرمافزار، خطای انسانی و حملات سایبری، لازم است یک سیاست پشتیبانگیری قوی اجرا شود. پیروی از قانون 3-2-1 پشتیبانگیری، که توصیه میکند حداقل سه نسخه از دادهها نگهداری شود – دو نسخه در پلتفرمهای یا رسانههای مجزا و یک نسخه خارج از سایت – میتواند به عنوان اساسی قوی برای برنامههای بازیابی اطلاعات عمل کند.
اجرای مکرر و پایدار پشتیبانگیری با استفاده از ابزارهای خودکار مناسبی که برای نیازهای سرور طراحی شدهاند، مانند ابزارهای ویژه پایگاه داده مانند mysqldump برای MySQL یا rsync برای پشتیبانگیری از فایل، اطمینان از ایجاد پشتیبانهای قابل اعتماد فراهم میکند. همچنین، سرویسهای پشتیبانگیری مبتنی بر ابر قابلیت ارائه گزینههای ذخیرهسازی خارج از سایت ایمن و مقیاسپذیر را فراهم میکنند.
مراقب سرور خود باشید
برای حفظ امنیت و عملکرد بهتر سرور، نظارت منظم ضروری است. این اقدام به شما کمک میکند تا مشکلاتی مانند نقص سیستم، مشکلات عملکرد و فعالیتهای مشکوک را سریعتر شناسایی کنید و به آنها پاسخ دهید. راهاندازی سیستمهای نظارتی که شامل معیارهایی نظیر استفاده از CPU، مصرف حافظه، فعالیت دیسک و پهنای باند شبکه هستند، به شما این امکان را میدهد که مشکلات را پیش از تأثیرگذاری بر عملکرد یا دسترسی به سرور شناسایی و رفع کنید.
همچنین، نظارت بر امنیت برای شناسایی فعالیتهای غیرمعمول که به نقض امنیت اشاره دارند، اقدامی اساسی است که این کار توسط سیستمهای تشخیص نفوذ (IDS) و راهکارهای مدیریت رویداد و اطلاعات امنیتی (SIEM) انجام میشود.
به علاوه، بررسی و نگهداری گزارشهای جامع از فعالیتهای سیستم و برنامهها میتواند اطلاعات مفیدی درباره وضعیت امنیتی و عملکرد سرور ارائه دهد. برای اجرای استراتژیهای امنیتی پیشگیرانه، لازم است رویههای مدیریت گزارش کارآمد وجود داشته باشند که توسط فناوریهایی پشتیبانی شوند و توانایی بررسی و اعلام ورودیهای گزارش مهم یا مشکوک به شما را داشته باشند.
روش های امنیتی پیشرفته
ایجاد رویکردهای امنیتی پیشرفته از مراحل اولیه فراتر میرود و میتواند به طور قابل توجهی امنیت سرور شما را در برابر حملات پیچیده بهبود بخشد. نصب یک فایروال با طراحی مناسب یکی از بهترین روشهای مقابله با دسترسیهای غیرمجاز است.
این فایروال بر اساس قوانین امنیتی پیشفرض، ترافیک مخرب را مسدود میکند. همچنین، برای حفاظت از دادههای حساسی که بین کلاینت و سرور منتقل میشوند، از رمزگذاری دادهها استفاده کنید و در هنگام انتقال دادهها از گواهی SSL/TLS بهره ببرید.
با اعمال یک لایه دوم امنیتی بر روی دسترسی به سرور، استفاده از احراز هویت دو مرحلهای (2FA) به کاهش خطر نقض رمز عبور کمک میکند. این نیاز به انجام بازبینیهای امنیتی، دورهای دارد. همچنین، استفاده از اسکنرهای آسیبپذیری به شما کمک میکند تا هر گونه نقص امنیتی ممکن در نرمافزارهای نصب شده یا تنظیمات سرور را شناسایی و رفع کنید.
کنترل دسترسی و رمزگذاری داده ها
مطمئن بودن از اطلاعاتی که روی سرور شما رمزگذاری شدهاند، اهمیت بسیاری در حفاظت از حریم خصوصی دارد و در صورت دسترسی غیر مجاز، این اطلاعات باید محافظت شوند. رمزگذاری کل دیسک میتواند از اطلاعات محافظت کند.
همچنین، اعمال رمزگذاری اضافی در سطح فایل یا پایگاه داده تضمین میکند که حتی اگر هکرها سایر تدابیر امنیتی را بشکنند، اطلاعات رمزگذاری شده برای پایگاههای داده و فایلهای خاص که اطلاعات حساسی مانند مالکیت معنوی یا اطلاعات شخصی را در خود ذخیره میکنند، امن باقی میمانند.
اجرای روشهای دقیق کنترل دسترسی، به همراه رمزگذاری، امری بسیار حیاتی است. برای هر کاربر یا برنامه، این اقدام به معنای محدود کردن مجوزها و امتیازات به حداقل مطلوب برای انجام وظایفشان بر روی فایلها، پوشهها و خدمات است.
نتیجه گیری
همانطور که گفتیم، راه اندازی سرور اختصاصی مزایا و دلایل بسیاری دارد و برای افراد و کسب و کارهای خاصی مناسب تر است. اولویت اصلی در پروژههایی که با دادههای حساس از قبیل تراکنشهای مالی، سوابق سلامتی یا اطلاعات شخصی سر و کار دارند، به امنیت اختصاص مییابد.
زیرا که در این حالت، اشتراک منابع با دیگر کاربران وجود ندارد، سرورهای اختصاصی محیطی امن برای حفاظت از اطلاعات شما ایجاد میکنند و خطرات امنیتی احتمالی مرتبط با وبسایتهای همجوار که ممکن است اطلاعات شما را تهدید کنند، از بین میبرند.
به علاوه، داشتن کنترل کامل بر محیط سرور، امکان نصب تدابیر امنیتی را که با الزامات امنیتی شما هماهنگ هستند، از جمله فایروالها، رمزگذاری و کنترلهای دسترسی، فراهم میکند.