پروتکل DNSSEC چیست و چطور می توان آن را فعال کرد؟

سیستم نام دامنه (DNS) مانند یک دایرکتوری در اینترنت عمل می‌کند که نام‌های وب‌سایت‌ها را به آدرس‌های عددی خاصی تبدیل می‌کند تا کامپیوترها بتوانند آن‌ها را شناسایی کنند. اما DNS به دلیل نحوه عملکردش، می‌تواند در برابر حملات مختلفی آسیب‌پذیر باشد. حملات DNS می‌توانند شامل مسمومیت کش (وقتی که اطلاعات نادرست به سیستم وارد می‌شود) و حملات Man-in-the-Middle (وقتی که یک شخص سومی به اطلاعات شما دسترسی پیدا می‌کند) باشند. برای مقابله با این تهدیدات، پروتکل DNS Security Extensions (DNSSEC) به DNS طراحی شده است.

فعال سازی پروتکل DNSSEC یک لایه امنیتی اضافه می‌کند که باعث می‌شود اطلاعات منتقل‌شده در شبکه ایمن‌تر باشند. در ادامه، به بررسی پروتکل DNSSEC خواهیم پرداخت و نحوه عملکرد آن را توضیح می‌دهیم.

فهرست مطالب

• پروتکل DNSSEC چیست؟
• چرا پروتکل DNSSEC اهمیت دارد؟
• پروتکل DNSSEC چگونه کار می‌کند؟
• اجزای کلیدی پروتکل DNSSEC
• نحوه فعال کردن پروتکل DNSSEC
  • 1. بررسی پشتیبانی ارائه‌دهنده DNS از این پروتکل
  • 2. کلیدهایی را برای منطقه خود ایجاد کنید
  • 3. منطقه DNS خود را امضا کنید
  • 4. سوابق DNSKEY را منتشر کنید
  • 5. Registrar خود را با DS Record به روز کنید
  • 6. تنظیمات خود را آزمایش کنید
  • 7. نظارت و نگهداری
• نتیجه‌گیری

پروتکل DNSSEC چیست؟

DNSSEC که مخفف Domain Name System Security Extensions به معنای افزونه‌های امنیتی سیستم نام دامنه است که یک مجموعه از پروتکل ها برای افزایش امنیت DNS است. هدف اصلی پروتکل DNSSEC این است که به ما اطمینان دهد پاسخ‌هایی که از سرورهای DNS دریافت می‌کنیم، معتبر و بدون دستکاری هستند.

به عبارت ساده‌تر، پروتکل DNSSEC داده‌ها را رمزگذاری نمی‌کند، بلکه بررسی می‌کند که اطلاعات دریافتی از DNS درست و اصلی باشد. این یعنی وقتی شما یک آدرس وب‌سایت را جستجو می‌کنید، DNSSEC تضمین می‌کند که پاسخ دریافتی، همان اطلاعات واقعی است و کسی نتوانسته آن را دستکاری کند. این ویژگی امنیتی اهمیت زیادی برای جلوگیری از حملات سایبری دارد.

چرا پروتکل DNSSEC اهمیت دارد؟

نیاز به پروتکل DNSSEC به این خاطر مهم است که سیستم DNS به صورت غیر متمرکز عمل می‌کند، یعنی هیچ نهاد واحدی آن را کنترل نمی‌کند. این ویژگی باعث می‌شود که DNS در برابر حملات مختلف آسیب‌پذیر باشد. برای مثال، یک مهاجم می‌تواند پاسخ‌های DNS را تغییر دهد و کاربران را به وب‌سایت‌های مخرب هدایت کند. این کار می‌تواند منجر به سرقت اطلاعات حساس مانند نام کاربری و رمز عبور یا داده‌های مالی شود.

DNSSEC به این مشکل پاسخ می‌دهد، زیرا با استفاده از امضای دیجیتال، داده‌های DNS را ایمن می‌کند. این به کاربران اطمینان می‌دهد که پاسخ‌هایی که از DNS دریافت می‌کنند، معتبر و بدون تغییر هستند. بنابراین، با استفاده از DNSSEC، کاربران می‌توانند با اطمینان بیشتری از اطلاعات دریافتی خود استفاده کنند.

کلودفلر یکی از بهترین ارائه دهندگان سرویس ابری و DNS است که از DNSSEC پشتیبانی می‌کند و این ویژگی را برای دامنه‌هایی که از خدمات DNS آن استفاده می‌کنند، فراهم می‌آورد. به این معنی که کاربران می‌توانند به راحتی DNSSEC را برای دامنه‌های خود فعال کنند، بدون اینکه نیاز به تنظیمات پیچیده‌ای داشته باشند.

پروتکل DNSSEC چگونه کار می‌کند؟

DNSSEC با استفاده از ترکیبی از امضاهای رمزنگاری و زیرساخت کلید عمومی (PKI) به امنیت رکوردهای DNS کمک می‌کند. بیایید به زبان ساده‌تر ببینیم که این فرآیند چگونه انجام می‌شود:

1. امضاهای دیجیتال: هر بخش از DNS می‌تواند با استفاده از یک کلید خصوصی به صورت دیجیتالی امضا شود. سپس این امضا با کلید عمومی مرتبط تأیید می‌شود. به این ترتیب، می‌توان مطمئن شد که اطلاعات دستکاری نشده‌اند.
2. زنجیره اعتماد: DNSSEC یک زنجیره اعتماد ایجاد می‌کند که از ریشه DNS شروع می‌شود و به نام دامنه‌های مختلف ادامه می‌یابد. این یعنی هر بخش جدید می‌تواند با امضای بخش قبلی تأیید شود و به این ترتیب یک سلسله‌مراتب از اعتماد شکل می‌گیرد.
3. انکار وجود تایید شده: پروتکل DNSSEC یک روش برای تأیید عدم وجود یک دامنه خاص، ارائه می‌دهد. این ویژگی بسیار مهم است زیرا به جلوگیری از ایجاد دامنه‌های جعلی و هدایت کاربران به سمت سایت‌های مخرب کمک می‌کند.
4. مدیریت کلید: برای امنیت DNSSEC، مدیریت کلیدها بسیار مهم است. این مورد شامل تولید، توزیع و در صورت نیاز لغو کلیدها می‌شود. به این ترتیب، می‌توان مطمئن شد که کلیدها در دست افراد مجاز هستند و امنیت اطلاعات حفظ می‌شود.

اجزای کلیدی پروتکل DNSSEC

اجزای کلیدی پروتکل DNSSEC شامل انواع مختلف رکوردها و کلیدها هستند که به امنیت اطلاعات در بستر اینترنت کمک می‌کنند. در اینجا به زبان ساده‌تر به آن‌ها می‌پردازیم:

1. انواع رکورد منبع: DNSSEC چند نوع رکورد جدید معرفی می‌کند که هر کدام وظیفه خاصی دارند شامل:
   • DNSKEY: این رکورد شامل کلید عمومی است که برای امضای اطلاعات استفاده می‌شود.
   • RRSIG: این رکورد شامل امضای دیجیتال برای یک گروه از رکوردهای DNS است. به عبارت دیگر، این امضا نشان می‌دهد که اطلاعات صحیح و بدون تغییر هستند.
   • DS (Delegation Signer): این رکورد یک ارتباط بین یک منطقه فرزند و منطقه والد آن ایجاد می‌کند، به طوری که می‌توان اطمینان حاصل کرد که اطلاعات به درستی منتقل شده‌اند.
   • NSEC/NSEC3: این رکوردها برای تأیید عدم وجود یک دامنه خاص استفاده می‌شوند. یعنی اگر یک دامنه وجود نداشته باشد، این رکوردها این موضوع را تأیید می‌کنند.
2. کلیدهای امضا:
   • ZSK (Zone Signing Key): این کلید برای امضای اطلاعات داخل یک منطقه استفاده می‌شود. به عبارت دیگر، این کلید برای تأیید صحت داده‌های مربوط به یک دامنه خاص به کار می‌رود.
   • KSK (Key Signing Key): این کلید برای امضای خود از ZSK استفاده می‌کند و به طور معمول با امنیت بیشتری اطلاعات را ذخیره می‌کند. به این ترتیب، اطمینان حاصل می‌شود که کلیدهای اصلی به درستی محافظت شده‌اند.

در مجموع، این اجزا به DNSSEC کمک می‌کنند تا امنیت و صحت اطلاعات در اینترنت را افزایش دهند و کاربران بتوانند به داده‌های دریافتی اعتماد کنند.

نحوه فعال کردن پروتکل DNSSEC

نحوه فعال کردن پروتکل DNSSEC ممکن است کمی پیچیده به نظر برسد، اما هدف این راهنما این است که آن را برای شما آسان کند. مراحل فعال‌سازی ممکن است بسته به ارائه‌دهنده یا سرور میزبان DNS شما متفاوت باشد، اما اصول کلی یکسان هستند. بیایید مراحل را با هم مرور کنیم:

1. بررسی پشتیبانی ارائه‌دهنده DNS از این پروتکل

قبل از هر چیز، باید مطمئن شوید که ارائه‌دهنده خدمات DNS شما از DNSSEC پشتیبانی می‌کند. اکثر ارائه‌دهندگان معتبر این قابلیت را دارند، اما مهم است که این موضوع را تأیید کنید. برای این کار می‌توانید به وب‌سایت ارائه‌دهنده مراجعه کنید یا با پشتیبانی مشتریان آن‌ها تماس بگیرید.

اگر ارائه‌دهنده شما از پروتکل DNSSEC پشتیبانی می‌کند، می‌توانید به مراحل بعدی بروید. اگر نه، ممکن است نیاز باشد که به دنبال یک ارائه‌دهنده جدید باشید که این قابلیت را داشته باشد.

2. کلیدهایی را برای منطقه خود ایجاد کنید

1. انتخاب ابزار امضا: ابتدا باید یک ابزار مناسب برای تولید کلیدهای DNSSEC انتخاب کنید. می‌توانید از ابزارهایی مانند OpenDNSSEC، BIND یا حتی رابط کاربری ارائه‌دهنده DNS خود استفاده کنید.
2. ایجاد کلیدها: دو نوع کلید نیاز دارید:
   • کلید امضای کلید (KSK): این کلید برای امضای کلید ZSK استفاده می‌شود.
   • کلید امضای منطقه (ZSK): این کلید برای امضای رکوردهای DNS شما به کار می‌رود.
3. پشتیبان‌گیری از کلیدها: بسیار مهم است که از کلیدهای خود نسخه پشتیبان تهیه کنید. اگر این کلیدها را از دست بدهید، ممکن است به سوابق DNS خود دسترسی نداشته باشید.

3. منطقه DNS خود را امضا کنید

1. امضای منطقه: از ZSK تولید شده برای امضای رکوردهای DNS خود استفاده کنید. این کار باعث ایجاد رکوردهای RRSIG می‌شود که شامل امضاهای دیجیتال برای سوابق DNS شما هستند.
2. تأیید امضاها: پس از امضا کردن، مطمئن شوید که امضاها معتبر هستند و با سوابق DNS صحیح مطابقت دارند.

4. سوابق DNSKEY را منتشر کنید

1. ایجاد رکوردهای DNSKEY: رکوردهای DNSKEY را در منطقه DNS خود منتشر کنید. این کار به Resolver ها کمک می‌کند تا کلید عمومی لازم برای تأیید امضاها را پیدا کنند.
2. انتشار رکورد DS: اگر دامنه شما به یک ارائه‌دهنده DNS دیگر واگذار شده است، باید رکورد DS را به منطقه والد خود ارائه دهید. این کار زنجیره‌ای از اعتماد ایجاد می‌کند و امنیت بیشتری به دامنه شما می‌بخشد.

5. Registrar خود را با DS Record به روز کنید

1. دسترسی به ثبت‌کننده دامنه: ابتدا باید وارد کنترل پنل ثبت‌کننده دامنه خود شوید. این جایی است که شما دامنه خود را ثبت کرده‌اید.
2. بخش DNSSEC را بیابید: در کنترل پنل، به دنبال گزینه‌ای برای افزودن رکوردهای DNSSEC یا DS بگردید. این بخش معمولاً در تنظیمات DNS یا امنیت دامنه قرار دارد.
3. رکورد DS را وارد کنید: آن رکورد DS که با KSK شما مطابقت دارد را در این بخش وارد کنید. این رکورد به سیستم‌های دیگر کمک می‌کند تا اعتبار دامنه شما را تأیید کنند.

6. تنظیمات خود را آزمایش کنید

بعد از فعال کردن پروتکل DNSSEC، بررسی و آزمایش تنظیماتی که انجام دادید بسیار مهم است. این کار به شما اطمینان می‌دهد که همه چیز به درستی کار می‌کند و امنیت DNS شما تأمین شده است. برای این کار می‌توانید از ابزارهای آنلاین یا دستورات خاصی استفاده کنید تا مطمئن شوید که رکوردهای شما به درستی تنظیم شده‌اند و مشکلی وجود ندارد.

از دستور Dig استفاده کنید: دستور dig را اجرا کنید تا سوابق DNS خود را جستجو کنید و رکوردهای RRSIG را بررسی کنید.

dig +dnssec yourdomain.com

ابزارهای آنلاین: از ابزارهای اعتبارسنجی آنلاین پروتکل DNSSEC برای تأیید اینکه منطقه DNS شما به درستی امضا شده است و سوابق DS در جای خود قرار دارند، استفاده کنید.

7. نظارت و نگهداری

1. بررسی های منظم: به طور دوره‌ای تنظیمات پروتکل DNSSEC خود را بررسی کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا مطمئن شوید که کلیدها منقضی نشده‌اند و تمام رکوردها به روز و صحیح هستند.
2. چرخش کلید: برای حفظ امنیت، به طور منظم KSK و ZSK خود را تغییر دهید. این به معنای ایجاد کلیدهای جدید و جایگزینی آن‌ها با کلیدهای قدیمی‌تر است. این کار کمک می‌کند تا امنیت دامنه شما همواره در سطح بالایی بماند و از هر نوع تهدیدی جلوگیری کنید.

نتیجه‌گیری

فعال کردن پروتکل DNSSEC یکی از گام‌های مهم برای افزایش امنیت اطلاعات شما در برابر تهدیدات سایبری است. با استفاده از پروتکل DNSSEC، می‌توان صحت اطلاعات DNS را تأیید کرد و این به کاربران کمک می‌کند تا به داده‌هایی که دریافت می‌کنند اعتماد کنند.

هرچند ممکن است فرآیند فعال‌سازی پروتکل DNSSEC کمی دشوار به نظر برسد، اما اگر مراحل توضیح داده شده را دنبال کنید، می‌توانید این پروتکل امنیتی مهم را به راحتی پیاده‌سازی کنید. این کار به شما کمک می‌کند که امنیت وب‌سایت و اطلاعات خود را در فضای آنلاین تقویت کنید.