دسامبر 2022 - مجله علمی آموزشی

10 راهکار ساده و مطمئن برای افزایش ترافیک سایت و میزان بازدیدها

جالب است بدانید که موتور جستجو هوشمند گوگل در هر ثانیه بیش از 40000 عبارت جستجو را پردازش می کند. همین آمار به سادگی نشان می دهد که روزانه چندین و چند هزار نفر در حال گشت و گذار در صفحات مختلف وب سایت ها هستند. اگر شما هم قصد دارید تا برخی از این افراد را به وب سایت خود هدایت کنید، لازم است تا با نکات افزایش ترافیک سایت آشنا شوید.

امروزه کسب و کارهای مختلف از راهکارهای متنوع، جدید و خلاقانه ای برای افزایش ترافیک وب سایت خود استفاده می کنند. در صورتی که نمی خواهید از رقبایتان جا بمانید، ما در این مطلب 10 راهکار ساده و مطمئن برای افزایش ترافیک و میزان بازدیدها را به شما معرفی خواهیم کرد.

چرا توجه به افزایش ترافیک مهم است؟

بدون شک هدف هر کسب و کاری، جذب مشتریان بیشتر و افزایش فروش است. حال آن که با افزایش ترافیک سایت، می توانید مشتریان بیشتری را با محصولات و خدمات خود آشنا کرده و به همین سادگی، میزان فروش خودتان را بیشتر کنید. منظور از ترافیک، تعداد افرادی است که به وب سایت شما ورود کرده و از صفحات مختلف شما بازدید می کنند.
طبیعی است که هر چه میزان ترافیک یک وب سایت بیشتر باشد، سوددهی آن نیز بیشتر خواهد بود. جالب است بدانید که برخی از وب سایت ها، مانند خبرگزاری ها، حتی از میزان ترافیک های ورودی خود نیز کسب درآمد دارند. از سوی دیگر، ترافیک بیشتر به معنای معرفی بیشتر برند و شناخته شدن هرچه بیشتر کسب و کار شما است. پس لازم است تا با مهمترین و اصلی ترین راه کارهای افزایش بازدید و افزایش ترافیک سایت آشنا شوید.

مهم ترین راهکارهای افزایش ترافیک سایت

1- به سئو توجه کنید.

بهینه سازی موتورهای جستجو و یا به اختصار SEO، کلید جذب ترافیک بیشتر به وب سایت شما است. تمامی اقداماتی که برای بهبود سئو سایت خود انجام می دهید، می توانند تعیین کننده ترین عامل جایگاه شما در صفحات نتایج جستجو گوگل یا SERP باشد.

هرچه میزان رتبه شما در صفحات نتایج بهتر باشد، احتمال اینکه افراد بیشتری به وب سایت شما مراجعه کنند، افزایش می یابد؛ از این رو نیاز است تا آموزش سئو را در اولویت قرار داده و از آن برای افزایش ترافیک سایت استفاده کنید.
برای مثال شما باید مطمئن شوید که هر یک از صفحات شما تیتر h1 یا هدر، توضیحات متا، متن جایگزین، URL مناسب، کلمات کلیدی و … را دارند. به یاد داشته باشید همواره از کلمات کلیدی مرتبط در محتوای خود استفاده کنید. این کلمات کلیدی باید به صورت طبیعی به کار گرفته شوند. همچنین تکرار کلمه کلیدی نباید به نحوی باشد که حواس خواننده شما را از موضوع اصلی، پرت کند.

ابزارهای بسیار کاربردی مانند Moz، Ahrefs و SEMrush برای تحقیق کلمات کلیدی وجود دارد؛ از آن ها استفاده کنید.

بهبود سئوی سایت و تاثیر آن در افزایش بازدید سایت — بهبود سئوی سایت و بهبود UI و UX سایت به افزایش بازدید سایت کمک می کند.

2- یک محتوای غنی بنویسد.

یک محتوای غنی نه تنها باعث بهبود رتبه بندی شما در نتایج جستجو گوگل می شود، بلکه می تواند در نهایت افزایش ترافیک سایت شما را تضمین کرده و مخاطبین بیشتری را به سمت شما جذب کند

محتوایی که در وب سایت شما منتشر می شود باید به یاد ماندنی بوده و توجهات را به خودش جلب کند. همچنین به یاد داشته باشید که امروزه امکان استفاده از محتوای ویدئویی برای افزایش ترافیک وجود دارد.
کاربران از گوگل برای یافتن پاسخ های دقیق و کامل برای سوالات خود استفاده می کنند. از این رو محتوای شما باید امکان پاسخ دهی به تمامی این سوالات را داشته باشد. جالب است بدانید وب سایت هایی که دارای محتوای وبلاگ هستند، چیزی در حدود 434 درصد بیشتر از وب سایت هایی که وبلاگ ندارند، مورد جستجو قرار می گیرند. همچنین وب سایت هایی که در ماه بیش از 16 پست منتشر می کنند، 3.5 برابر بیشتر از وب سایت هایی که صفر تا 4 مقاله در ماه منتشر می کنند، ترافیک دریافت می کنند.

تاثیر محتوا در افزایش بازدید — تولید محتوای ارزشمند، به افزایش بازدید محتوا و در همچنین افزایش بازدید وبسایت کمک می کند.

3- برای افزایش ترافیک سایت، محتوای قدیمی را به روز کنید.

یکی دیگر از راهکارهای افزایش ترافیک سایت، به روز رسانی محتوای قدیمی است. نه تنها خوانندگان شما از محتواهای به روز شده استقبال می کنند، بلکه الگوریتم های دائما در حال تغییر گوگل نیز، به چنین محتواهایی علاقه مند هستند. همچنین حتما لازم نیست تا محتوای متنی مقاله خود را تغییر دهید. شما می توانید به روز رسانی محتوای خود را با اضافه کردن یک عکس، اینفوگرافیک و یا یک ویدئو به محتوای قدیمی تان آپدیت کنید.

4- از شبکه های اجتماعی استفاده کنید.

طبق آمار هر فرد بالغ به صورت متوسط روزانه 147 دقیقه را در شبکه های اجتماعی می گذراند. از این رو حضور در شبکه های اجتماعی می تواند راهکاری مناسب برای افزایش ترافیک سایت در نظر گرفته شود. کسب و کارهایی که در شبکه های اجتماعی فعالیت دارند، بدون شک ترافیک بسیار بیشتری را دریافت می کنند. اما به یاد داشته باشید که حضور در شبکه های اجتماعی نیازمند داشتن برند معتبر است. سعی کنید تا برند سازی خود را برای افزایش ترافیک سایت، بهبود ببخشید.

حضور در شبکه های اجتماعی و تاثیر آن در افزایش ترافیک — حضور در شبکه های اجتماعی راهکاری مناسب برای افزایش ترافیک سایت است.

5- از تبلیغات برای افزایش ترافیک سایت استفاده کنید.

در حالی که جستجوی ارگانیک هنوز هم بهترین راه برای هدایت ترافیک به وب سایت است، اما تبلیغات پولی مانند پرداخت به ازای کلیک (PPC) و تبلیغات در رسانه های اجتماعی نیز می توانند به شما کمک کنند تا با مخاطبین هدف بیشتری ارتباط برقرار کنید. به این صورت قادر هستید تا به مشتریان ایده آل خود دست پیدا کنید. از این رو بسیاری از افراد در استراتژی های بازاریابی محتوایی خود، هم از جستجوی ارگانیک و هم از تبلیغات برای افزایش ترافیک سایت خود بهره می برند. جالب است بدانید که ترکیب این دو شیوه حدود 76 درصد از کل ترافیک ورودی برای شرکت های B2B را فراهم می کند.

6- قدرت ایمیل را فراموش نکنید.

در کنار این که رسانه های اجتماعی به شما این فرصت را می دهد تا با طیف وسیعی از کاربران ارتباط برقرار کنید، ایمیل یک مکالمه تک به تک است. از این رو باید به یاد داشته باشید که در ایمیل، شما با مخاطبین خود به صورت شخصی در حال صحبت کردن هستید.

بهترین راه برای ارسال ایمیل، استفاده از اتوماسیون های ارسال انبوه است. ایمیل شما باید به نحوی نوشته شود که نیازهای به خصوص مشتریان و مخاطبین شما را هدف قرار دهد. شما در کنار تبلیغ از طریق ایمیل، می توانید مخاطبین خود را به مطالعه یک محتوا به خصوص از وب سایتتان هم دعوت کنید. این روش یکی از بهترین راه ها برای افزایش ترافیک سایت است که توسط شرکت ها و کسب و کارهای بسیار زیادی مورد استفاده قرار می گیرد.

جالب است بدانید که در حال حاضر، ایمیل مارکتینگ، بالاترین نرخ بازگشت سرمایه را در تمامی روش های بازاریابی از آن خود کرده است. اگر می خواهید یک ایمیل مناسب برای مخاطبین خود ارسال کنید، این نکات را به یاد داشته باشید:

اطلاعات ترغیب کننده ای از محتوا را در موضوع و متن ایمیل خود قرار دهید.
حتما پیوند و یا دکمه هایی برای خواندن بیشتر مطالب در ایمیل خود بگنجانید.
مطمئن شوید که فرمت ایمیل شما سازگاری لازم با گوشی های موبایل را داشته باشد.
از تکنیک های شخصی سازی مانند درج نام مشتری خود استفاده کنید.
سعی کنید ایمیلتان حتما از نظر جنبه بصری نیز جذابیت داشته باشد.

7- به کاربران خود هدیه بدهید.

دادن هدیه به مشتریان بالقوه راهکاری عالی برای افزایش ترافیک سایت است. برای مثال می توانید یک کتاب آموزشی را به صورت رایگان برای دانلود در اختیار مخاطبین خود قرار دهید. با این کار می توانید رضایت، اعتماد و علاقه مندی مشتریانتان را کسب کنید.

8- از پست های مهمان استفاده کنید.

ارسال پست مهمان راهکاری مطمئن برای تولید بک لینک، افزایش ترافیک سایت و بهبود رتبه بندی گوگل است. هنوز هم وب سایت های زیادی وجود دارند که به شما اجازه پست وبلاگ به صورت مهمان را می دهند. اما برای این کار باید در ابتدا محتوای وب سایت را به خوبی مطالعه کنید تا از کیفیت آن مطمئن شوید. همچنین باید توجه کنید که مطالب وب سایت مورد نظر در راستای مطالب سایت شما باشند.

9- از خبرنگاران و یا نویسنده های محتوا استفاده کنید.

به یاد داشته باشید که شما در زمینه کاری خود، متخصص و خبره هستید. از این رو خبرنگاران و یا سایر نویسندگان می توانند از تجربیات و محتواهای شما برای تولید خبر و محتواهای معتبر استفاده کنند. چه چیزی بهتر از این که شما بتوانید از یک نشریه معتبر و یا وب سایت های دیگر، نقل قول دریافت کنید. بدین صورت نه تنها امکان کسب بک لینک برای شما وجود دارد، بلکه برندسازی شما نیز به بهترین شکل ممکن انجام خواهد شد.

10- تبادل لینک و دریافت بک لینک را فراموش نکنید.

بک لینک ها مزایای بسیار زیادی برای رشد کسب و کار شما دارند. از آن ها می توانید برای افزایش ترافیک سایت و بهبود رتبه بندی در نتایج جستجو گوگل استفاده کنید. یک مطالعه نشان داده است که وب سایت های موجود در نتایج برتر جستجو گوگل، چیزی در حدود 3.8 برابر بیشتر از سایر وب سایت ها در دیگر نتایج گوگل، بک لینک داشته اند.

باید به خاطر بسپارید که بهترین راه برای دریافت بک لینک، داشتن یک محتوای درجه یک است. شما می توانید با افراد دیگری که در صنعت شما فعالیت دارند تماس بگیرید و از آن ها بخواهید که تبادل بک لینک انجام دهید. این کار به شما و وب سایتتان کمک بسیار زیادی خواهد کرد.

روش های اتصال به سرور مجازی یا VPS

سرور مجازی یا virtual private server که به اختصار VPS گفته می شود، یک کامپیوتر مجازی بوده که همواره روشن و آنلاین است. از این رو کاربران در تمامی 24 ساعت از شبانه روز می توانند از آن استفاده کرده و به اینترنت پر سرعت دسترسی داشته باشند. سرور VPS را می توان بخشی از یک سرور اختصاصی دانست که مزایای یک هاستینگ اختصاصی را با هزینه های مقرون به صرفه تر در اختیار کابران قرار می دهد. در صورتی که قصد دارید تا با نحوه اتصال به سرور مجازی VPS آشنا شوید، ما در این مطلب قدم به قدم آن را به شما آموزش خواهیم داد.

فهرست دسترسی سریع:

اتصال به VPS ویندوزی با ریموت دسکتاپ
اتصال به VPS ویندوزی از ویندوز 10
اتصال به VPS ویندوزی از لینوکس
اتصال به VPS ویندوزی از مک
اتصال به VPS لینوکسی

اتصال به سرور مجازی VPS

سرور خصوصی و مجازی VPS یکی از مقرون به صرفه ترین راه ها برای دریافت میزبانی آنلاین بوده که قادر است تا سرور اختصاصی را بدون تحمل بار در اختیار کابران قرار دهد. همانطور که کسب و کار شما رشد می کند، احتمالا نیاز خواهید داشت تا هاستینگ و یا میزبانی اشتراکی خود را به میزبانی یا هاستینگ اختصاصی تغییر دهید. اما هزینه های چنین تغییری هنوز هم برای بسیاری از کسب و کارهای نوپا و یا کوچک، بالا است.

VPS یک سرور مجازی بوده که در یک سرور دیگر اجرا می شود. با اتصال به سرور مجازی VPS می توانید از قابلیت های آن برای دریافت میزبانی اختصاصی با انعطاف پذیری بیشتر و هزینه های کمتر استفاده کنید. این امکان برای شما وجود دارد که به راحتی با استفاده از یک اتصال SSH و از طریق هر نوع سیستم عامل رایانه ای به VPS خود متصل شده و آن را مدیریت کنید.

اگر از سیستم عامل ویندوز استفاده می کنید می توانید به راحتی با استفاده از یک کلاینت Remote Desktop Connection (RDC) or 2X Remote Desktop Protocol (RDP) به VPS متصل شوید.
اگر از سیستم عامل لینوکس استفاده می کنید، جهت اتصال به سرور مجازی VPS و استفاده از آن باید برنامه Remmina را نصب کنید.
اگر از سیستم عامل Mas OS استفاده می کنید، می توانید با استفاده از Microsoft Remote Desktop، PuTTY یا 2X RDP به VPS خود دسترسی داشته باشید.

پروتکل دسکتاپ از راه دور (RPD) چیست؟

پروتکل دسکتاپ از راه دور (RPD) پروتکلی است که به شما امکان دسترسی از راه دور به یک کامپیوتر و یا رایانه رومیزی را می دهد. این پروتکل اجازه می دهد تا به یک کامپیوتر متصل شده و از آن بدون هیچگونه محدودیتی استفاده کنید. از این رو دیگر اهمیتی ندارد که در کجای جهان قرار دارید؛ به کمک پروتکل RDP امکان دسترسی به یک سیستم کامپیوتری را خواهید داشت. کابران از راه دور قادر خواهند بود تا فایل های کامپیوتری مورد نظر خود را باز کرده و ویراش کنند. این پروتکل رایج ترین پروتکل برای ایجاد ارتباط بین ماشن های مبتنی بر ویندوز است.

SSH چیست؟

پوسته امن یا SSH پروتکل ارتباطی شبکه است که ارتباط و به اشتراک گذاری داده ها را بین دو کامپیوتر، امکان پذیر می کند. پروتکل SSH امکان احراز هویت کلید عمومی و احراز هویت رمز عبور را برای تسهیل در برقراری ارتباط از طریق یک شبکه باز فراهم خواهد کرد. ارتباطات موجود بین دو کامپیوتر اغلب رمزگذاری شده است. از این رو نمی توان اطلاعات را از طریق یک شبکه ناامن به اشتراک گذاشت. SSH معمولا توسط مدیران شبکه برای مدیریت از راه دور سیستم های شبکه بین ماشین های مبتنی بر لینوکس، استفاده می شود.

پروتکل SSH مدیران را قادر می سازد تا از راه دور به سیستم مورد نظر ورود پیدا کرده، دستورات را اجرا کنند و یا فایل ها را از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر انتقال دهند. از این رو، اتصالات SSH برای اتصال به سرورها و ارتباط ایمن بین یک هاست راه دور و یک ماشین محلی دیگر مورد استفاده قرار می گیرد.

الزامات استفاده از SSH برای ورود به VPS شما

پوسته امن یا SSH یک راه ساده و راحت برای ورود به سیستم و اتصال به سرور مجازی VPS و مدیریت آن است. ما در این قسمت هر چیزی که برای ورود و اتصال به سرور مجازی VPS خود با استفاده از SSH نیاز دارید را به شما معرفی کرده ایم:

کامپیوتر راه دور مورد نظر باید روشن بوده و اتصال شبکه داشته باشد.
شما باید آدرس IP دستگاه راه دوری که قصد اتصال به آن دارید را در اختیار داشته باشید.
شما به یک مجوز دسترسی به رایانه راه دور نیاز دارید.
باید اطمینان حاصل کنید که دسترسی SSH به حساب VPS شما داده شده باشد.
تنظیمات فایروال شما باید امکان اتصال از راه دور را فراهم کند.
اطمینان حاصل کنید که آدرس IP شما به فایروال اضافه شده است. می توانید آدرس IP خود را با وارد شدن به مدیریت میزبان وب (WHM) و کلیک روی دکمه افزودن IPP به فایروال، در منو سمت چپ فایروال، اضافه کنید. سپس می توانید آدرس IP را در قسمت “Allow Rule” وارد کنید و روی دکمه “Add Rule/Restart” کلیک کنید.
شما باید جزئیات SSH خود را از داشبورد VPS یادداشت کنید. با انتخاب دسترسی VPS، نام کاربری و رمز عبور SSH را دریافت کرده و از آنها برای ورود به VPS خود استفاده خواهید کرد.
اگر کاربر ویندوز هستید، باید یک کلاینت SSH یا OpenSSH را نصب کنید.
برنامه های سرویس گیرنده و سرور باید فعال باشند.

نحوه اتصال به سرور مجازی VPS ویندوز

کاربران ویندوز می توانند با استفاده از یک اتصال دسکتاپ از راه دور (RDC) یا یک کلاینت پروتکل 2X Remote Desktop (RDP) به Windows VPS متصل شوند. حال بیایید با هم نحوه اتصال به سرور مجازی VPS ویندوز را قدم به قدم مرور کنیم:

اتصال از راه دور دسکتاپ (RDC)

در دسکتاپ ویندوز خود، کلید ویندوز را فشار دهید و یا روی منوی “start” کلیک کنید.

عبارت “Remote Desktop” را در نوار جستجو تایپ کرده و روی آیکون کامپیوتر که دارای برچسب “Remote Desktop Connection” کلیک کنید.

آدرس IP یا نام کامپیوتری که می خواهید به آن متصل شوید را وارد کرده و روی گزینه Connect کلیک کنید. همواره می توانید با انتخاب سرویس خود از طریق پنل سرویس گیرنده، آدرس IP را پیدا کنید.

در صورتی که RDC نتواند هویت کامپیوتر از راه دور را تایید کند، ممکن است اخطار زیر به شما نمایش داده شود. دلیل آن هم این است که از گواهی SSL خودکار (Self-Generated) استفاده می کنید.

در صورتی که این هشدار را مشاهده کردید، روی گزینه Yes کلیک کرده و ادامه دهید. یک پنجره جدید برای شما نمایش داده می شود که درخواست می کند تا نام کاربری و رمز عبور VPS خود را وارد کنید.

در صورتی که نام کاربری و رمز عبور برای اتصال سرور مجازی را به درستی وارد کنید، با موفقیت به VPS ورود پیدا خواهید کرد. سپس به کمک آن می توانید به دسکتاپ مورد نظر خود از راه دور دسترسی یافته و آن را کنترل کنید. با این حال، اگر سرور غیر قابل دسترسی یا آفلاین باشد، ممکن است خطای زیر را دریافت کنید.

2X Remote Desktop Protocol (RDP) client

شما به عنوان یک کاربر ویندوز، می توانید با استفاده از پروتکل ریموت دسکتاپ از راه دور به ویندوز VPS نیز متصل شوید. اگر می خواهید با استفاده از گزینه کلاینت 2X Remote Desktop Protocol (RDP) به سرور VPS متصل شوید، مراحل زیر را انجام دهید:

در صورتی که کامپیوتر شما برنامه 2X RDP Client را ندارد، آن را دانلود و نصب کنید.
پس از نصب، برنامه را باز کرده و مسیر file> new connection> standard RDP را طی کنید.
در قسمت اتصال اولیه، آدرس IP سرور راه دور خود را تایپ کنید.
در قسمت پورت کلید، عدد 3389 را وارد کنید.
نام کاربری و رمز عبور VPS خود را وارد کرده و روی گزینه OK کلیک کنید.

بدین صورت شما با موفقیت به سرور راه دور خود وارد خواهید شد.

از طریق سیستم عامل ویندوز به Windows VPS وارد شوید

راه دیگر برای اتصال به سرور مجازی از طریق سیستم عامل ویندوز است. ما برای اتصال به سرور VPS از ویندوز 10 استفاده کرده ایم. مراحل آن به شرح زیر خواهد بود:

وارد سیستم محلی خود شده و دکمه ویندوز یا منوی start را فشار دهید. در منوی برنامه ها، به مسیر Windows Accessories>Remote Desktop Connection بروید. همچنین می توانید از طریق منوی برنامه ها Windows Systems>Run را انتخاب کنید.

عبارت mstsc را در کادر متنی ظاهر شده وارد کرده و ok را فشار دهید.

سپس از شما خواسته می شود که آدرس IP سرور یا نام کامپیوتر خود را وارد کنید. پس از آن روی گزینه Connect کلیک کنید.

یک پنجره جدید برای شما باز خواهد شد تا نام کاربری و رمز عبور VPS خود را وارد کنید.

در صورتی که می خواهید بعدا اتصال سریع تری را تجربه کنید، می توانید گزینه “من را به خاطر بسپار” را انتخاب کرده تا نام کاربری و رمز عبور شما ذخیره شود.

در ادامه ممکن است مجددا هشدار گواهی SSL را برای اتصال به سرور مجازی دریافت کنید. می توانید با زدن علامت ‘Don’t ask me again for connections to this computer’ برای ادامه روی گزینه Yes کلیک کنید.

پس از تکمیل فرایند، با موفقیت به VPS ویندوز وارد خواهید شد. بدین صورت می توانید از راه دور، دسترسی به دسکتاپ دیگری را تجربه کنید.

نحوه ورود به VPS از طریق سیستم عامل لینوکس

ممکن است شما هم جزو افرادی باشید که از سیستم عامل لینوکس استفاده می کنند. این امکان همچنان برای شما وجود دارد که به VPS ویندوز وارد شوید. برای اتصال از طریق پروتکل دسکتاپ از راه دور (RDP)، باید در ابتدا برنامه Remmina (یک کلاینت دسکتاپ از راه دور) را نصب کنید.

بعد از نصب برنامه Remmina و ورود به آن، یک پیام خوشامد گویی برای شما نمایش داده می شود که از شما درخواست می کند تا اطلاعات ورود به سیستم مانند IP سرور، نام کاربری و رمز عبور را وارد کنید.

برای راه اندازی آیکون اتصال جدید، روی علامت مثبت در Remmina کلیک کنید.

نوع اتصال به سرور مجازی را به عنوان RDP انتخاب کرده و سپس نام میزبان VPS یا آدرس IP سروری را که می خواهید به آن دسترسی داشته باشید را وارد کنید.

هنگامی که Enter را فشار دهید، از شما خواسته می شود که نام کاربری و رمز عبور را برای دسترسی به سرور (آن دسته از سرورهایی که از طریق ایمیل برای شما ارسال شده اند) وارد کنید.

احتمالا اولین باری که وارد سیستم می شوید، هشداری در مورد گواهی دریافت خواهید کرد. برای ادامه، تنها روی گزینه Yes کلیک کنید.

در صورتی که همه چیز به خوبی پیش برود، با موفقیت اتصال به سرور مجازی VPS را تجربه می کنید.

اتصال به Windows VPS از طریق سیستم عامل Mac OS

به مانند سیستم عامل های ویندوز و لینوکس، می توانید از طریق سیستم عامل Mac OS نیز به Windows VPS وارد شوید. برای انجام این کار، باید Microsoft Remote Desktop (MRD) را از اپ استور دانلود کرده و روی سیستم مک خود نصب کنید.

پس از نصب، برنامه را باز کرده و روی نماد New یا Plus کلیک کنید. سپس “Desktop” را انتخاب کرده تا یک اتصال از راه دور دسکتاپ جدید آغاز شود.

در مرحله بعدی از شما خواسته می شود تا نام کامپیوتر شخصی یا آدرس IP سرور را وارد کنید. روی افزودن حساب کاربری در منوی کشویی باز شده، کلیک کنید. سپس نام کاربری و رمز عبور خود را وارد کنید. (نام کاربری و رمز عبور از طریق ایمیل برای شما ارسال شده است.)

نام کاربری را به نام Administrator و یا هر نام دیگری که دوست دارید، تنظیم کنید. تنظیمات دیگر را در حالت پیش فرض نگه دارید. سپس روی گزینه ‘Add’ کلیک کرده تا اتصال از راه دور جدید در لیست نمایش داده شود.

هنگامی که روی دکمه شروع کلیک می کنید، دسکتاپ راه دور سیستم عامل Mac شما به طور خودکار با VPS ویندوز پیکربندی می شود. اکنون می توانید دسکتاپ راه دور را ببینید و هر زمان که برنامه MRD را باز می کنید به آن دسترسی پیدا کنید.

نحوه اتصال به VPS لینوکس

فرقی ندارد که کاربر سیستم عامل ویندوز، لینوکس و یا Mac OS هستید. شما این شانس را دارید تا به VPS لینوکس وارد شده و لینوکس مورد نظر خود را از راه دور و از طریق سرور کنترل کنید. ساده ترین راه اتصال به سرور مجازی لینوکسی، استفاده از SSH از طریق ترمینال session است.

شبیه ساز ترمینال را باز کنید و دستور SSH را وارد کنید:

ssh [username]@[server IP address]

مثال:

 ssh [email protected]

هنگامی که رمز عبور از شما خواسته شد، رمز ارائه شده در دستورالعمل ها را وارد کنید و اینتر را فشار دهید. اتصال سرور برقرار خواهد شد.

همچنین شما می توانید از طریق Remmina در لینوکس، به سرور VPS لینوکس متصل شوید. برای این کار پس از نصب نرم افزار، آن را اجرا کنید و برای افزودن یک اتصال، روی علامت سبز + کلیک کنید. سپس نام کامپیوتر را وارد کنید و پروتکل را به SSH تغییر دهید. در مرحله بعدی نام هاست را تایپ کرده و نام کاربری و رمز عبور سرور خود را وارد کنید. حال ارتباط برقرار خواهد شد.

سرور اشتراکی به چه معناست؟ کاربردهای این نوع سرورها چیست؟

امروزه تمامی کسب و کارهایی که بخشی از برنامه های خود را در فضای اینترنت پشت سر می گذارند، به یک هاست و یا سرور احتیاج پیدا می کنند. اما از آن جایی که همواره تلاش شده است تا هزینه های اجرایی شرکت ها کاسته شود، ممکن است برخی از افراد در مقابل استفاده از هاست و یا سرور اختصاصی، به سمت بهره بردن از سرور و یا هاست اشتراکی قدم بردارند. اما منظور از سرور اشتراکی و هاست اشتراکی چیست؟ آیا استفاده کردن از یک هاست سرور اشتراکی، مزایای دیگری نیز دارد؟ ما در این مطلب قصد داریم تا به تمامی سوالات شما در این زمینه پاسخ دهیم.

هاست اشتراکی چیست؟

هاست اشتراکی را می توان یک سرور میزبانی وب سایت دانست که به وب سایت های مختلف این فرصت را می دهد تا از یک سرور استفاده کنند. بدین صورت به جای این که یک هاست، تنها به یک وب سایت اختصاص پیدا کند، یک هاست در اختیار وب سایت های مختلف قرار گرفته و آن ها به صورت مشترک از آن بهره مند خواهند شد. به چنین هاستی، هاست اشتراکی گفته می شود.

اما شاید برای شما هم این سوال ایجاد شده باشد که چرا باید افراد بخواهند که از یک هاست اشتراکی استفاده کنند؟ در پاسخ باید اشاره کرد که هاست اشتراکی این امکان را در اختیار شرکت ها و سازمان های مختلف قرار می دهد تا هزینه ها و منابع مورد نیاز را خود را کاهش دهند. تخصیص دادن منابع به کاربران متعدد، باعث کاهش هزینه های نگهداری سرور به میزان قابل توجهی خواهد شد.

سرور اشتراکی چیست؟

بعد از آشنایی با هاست اشتراکی، شاید بخواهید بدانید که منظور از سرور اشتراکی چیست؟ باید اشاره کرد که سرور به معنای یک نرم افزار و یا دستگاهی سخت افزاری بوده که می تواند خدماتی را در اختیار دستگاهی دیگری که در شبکه وجود دارد، قرار دهد. منظور از مشتری، دستگاه های سخت افزاری و یا نرم افزاری هستند که از یک سرور خدمات کسب می کنند. حال یک سرور قادر است تا به چند مشتری متفاوت خدمات ارائه دهد. همچنین امکان این وجود دارد که یک مشتری، به چند سرور مختلف اتصال پیدا کند. به سرورهایی که قادر هستند تا خدمات خود را به مشتریان متعددی ارائه دهند، سرور اشتراکی گفته می شود.

چه تفاوتی بین یک سرور و هاست اشتراکی وجود دارد؟

بعد از آشنایی با تعریف سرور و هاست اشتراکی، ممکن است افراد زیادی نتوانند به خوبی تفاوت موجود بین این دو مورد را پیدا کنند. باید اشاره داشت که مفهوم هاست و سرور، ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند، با این وجود هاست، کامپیوتر و یا دستگاهی است که می تواند به شبکه وصل شود. با این وجود، سرور نرم افزار و یا دستگاهی سخت افزاری بوده که قادر است خدماتی را به مشتریان خود ارائه کند.

در کنار این تفاوت باید به تفاوت موجود بین عملکرد هاست و سرور اشتراکی نیز اشاره کرد. با این که سرور قادر است تا منابع و خدماتی را در اختیار مشتریان خود قرار دهد، هاست منابع موجود را مصرف می کند. به این تفاوت ها همچنین باید به شیوه اتصال آن هم اشاره کرد. هاست قادر است تا به کمک اینترنت به سایر دستگاه های موجود، وصل شود. اما یک سرور از شبکه محلی (LAN) یا اینترنت برای اتصال بهره می برد. سرورها این قابلیت را دارند تا به هاست بدل شوند، اما همه هاست ها نمی توانند سرور شوند. بدین صورت می توان گفت که بین هاست و سرور اشتراکی، تفاوت های متعددی وجود دارد.

با این وجود اکثر افراد تفاوتی میان هاست اشتراکی و سرور اشتراکی قائل نبوده و هر دو را به منزله فضایی برای میزبانی وب سایت ها می دانند که منابع را به صورت مشترک در میان کاربران خود تقسیم می کند.

به همین دلیل ما نیز همچون عموم افراد، در ادامه هاست و سرور اشتراکی را به یک معنا دانسته و درباره آن اطلاعات بیشتری را ارائه خواهیم داد.

هاست یا سرور اشتراکی برای چه افرادی مناسب است؟

با این که داشتن یک هاست و یا سرور اختصاصی می تواند مزایای خاص خودش را داشته باشد، اما در این میان، هاست و سرورهای اشتراکی نیز مناسب افراد زیادی خواهند بود. تمامی کسانی که به تازگی قصد دارند تا وب سایت خود را در فضای اینترنت نمایش دهند، می توانند از خدمات سرورهای اشتراکی و هاست اشتراکی بهره مند شوند. از این رو هاست یا سرور اشتراکی برای وبلاگ نویس ها، وب سایت های خبری، توسعه دهندگان نوپا، کاربران وردپرس و فروشگاه های آنلاین تازه تاسیس بسیار مناسب خواهد بود.

شما تا زمانی می توانید از یک سرور یا هاست اشتراکی استفاده کنید که هنوز ترافیک ورودی به وب سایت شما بالا نبوده و نیازی به پهنای باند زیادی ندارید. اما اگر میزان ترافیک ورودی به سایت شما افزایش یابد، به همان میزان نیاز به منابع نیز افزایش می یابد. در نتیجه سرورهای اشتراکی توان میزبانی از سایت شما را نخواهند داشت و در اکثر مواقع شلوغی، کاربران سایت شما با خطاهای مختلف روبرو خواهند شد. در این موقعیت باید به فکر استفاده از VPS یا VDS باشید.

مزایای استفاده از هاست و سرور اشتراکی چیست؟

مزایای مختلفی وجود دارد که استفاده از هاست و سرور اشتراکی را تا به این اندازه محبوب کرده است. بیایید نگاهی به برخی از مهمترین این مزایا بیندازیم:

1. کاهش هزینه ها

یکی از اصلی ترین مزایای استفاده از هاست و سرور اشتراکی، کاهش هزینه های جانبی است. هیچ کسی نیست که علاقه ای به داشتن سرور اختصاصی و پر سرعت نداشته باشد اما با این وجود، محدودیت های بودجه در ابتدای مسیر افراد را مجبور می کند تا به جای استفاده از هاست اختصاصی، از هاست های اشتراکی استفاده کنند.

2. مدیریت ساده تر

میزبانی از وب سایت ها در زمانی که هیچ تجربه ای از انجام این کار ندارید، می تواند بسیار چالش برانگیز به نظر برسد. از این رو می توانید از میزبانی های اشتراکی برای ساده کردن راه اندازی و مدیریت میزبانی وب سایت استفاده کنید. هاست های اشتراکی، سرورهای مشترک را راه اندازی می کنند، نرم افزارهای لازم را نصب و در صورت نیاز، ارتقا می دهند. همچنین به صورت مداوم بر سرورها نظارت کرده و از آن ها پشتیبانی می کنند. از این رو نیازی نیست که خودتان دانش شبکه و سرور داشته باشید. با سرور و یا هاست اشتراکی، مدیریت ساده خواهد شد.

معایب استفاده از سرور و هاست اشتراکی چیست؟

برای این که بتوانید دست به یک انتخاب مطمئن و مناسب بزنید، در کنار شناخت مزایای سرورها و هاست های اشتراکی، لازم است تا اطلاعاتی در خصوص معایب این امکانات نیز داشته باشید. از مهمترین معایب هاست و سرور اشتراکی می توان به عدم امکان بهره مندی از عملکردهای به خصوص در زمان پیاده سازی برنامه های جدید در سرور، اشاره کرد. به بیان دیگر، شما نمی توانید سرور و یا هاست خودتان را بسته به نیاز و سلیقه خود، تغییر دهید. از سوی دیگر، امکانات و منابعی که در اختیار شما قرار خواهند گرفت، اندک هستند. همچنین اگر وب سایت دیگری روی سرور و یا هاست از منابع بیشتری استفاده کند، سرعت برای شما نیز کاهش پیدا خواهد کرد.

نکته های کلیدی در طراحی سایت آموزشی برای ایجاد یک آموزشگاه آنلاین

روز به روز بر تعداد وب سایت هایی که در فضای اینترنت وجود دارد، افزوده می شود. یکی از وب سایت هایی که طرفداران بسیار زیادی دارد، وب سایت های آموزشی هستند. به کمک فناوری های جدید، مانند VR، AR و غیره می توان امیدوار بود که آموزش الکترونیکی در آینده ای نزدیک هرچه بیشتر فراگیر شود. با این وجود، تنها افرادی می توانند در زمینه آموزش الکترونیکی موفق ظاهر شوند که دست به طراحی یک وب سایت مناسب آموزشی بزنند. ما در این مطلب قصد داریم تا نکات کلیدی در طراحی سایت آموزشی را به صورت کامل به شما آموزش دهیم.

راهکار هایی برای طراحی سایت آموزشی موفق

اگر کمی در فضای اینترنت گشت و گذار کنید، به خوبی می توانید متوجه شوید که وب سایت های آموزش مجازی و الکترونیکی به شدت جایگزین مناسبی برای مدل سنتی کلاس های درس شده اند. وب سایت های آموزشی در حال حاضر موفق شده اند تا در میان متخصصان، دانش آموزان، دانشجویان و… محبوبیت بسیار بالایی را کسب کنند. بدون شک چنین وب سایت هایی می توانند در آینده ای نزدیک، به بهترین و معتبرترین راه برای کسب آموزش های با کیفیت تبدیل شوند.

سوال بسیار مهمی که در این قسمت به وجود می آید این است که آیا تمامی وب سایت های آموزشی موجود در فضای اینترنت، از تعاملی یکسان از سوی فراگیران بهره مند می شوند؟ آیا تمامی این وب سایت ها، سهولت در دسترسی و توانایی یادگیری یکسانی را در اختیار فراگیران قرار می دهند؟ بدون شک پاسخ خیر خواهد بود. دلیل آن هم این است که همه این وب سایت ها، از یک طراحی سایت آموزشی یکسانی بهره مند نشده اند. هر کدام از طراحی های آن ها، دارای مزایا و ویژگی ها و بعضا معایب خاص خود بوده که آن ها را از یکدیگر متمایز کرده است.

اما در این میان تنها وب سایت های آموزشی ای موفق هستند که توانسته باشند یک طراحی هوشمند، جذاب و موفق را برای وب سایت خود پیاده سازی کنند. در صورتی که طراحی سایت آموزشی برای شما هم به یک دغدغه مهم بدل شده است، ما در ادامه قصد داریم تا به برخی از مهمترین نکات و ویژگی هایی که یک وب سایت آموزشی موفق باید داشته باشد، اشاره کنیم.

خطاهای مهم در طراحی سایت آموزشی

به سادگی می توان متوجه شد که وب سایت های آموزشی در طی سال های گذشته تکامل چشمگیری پیدا کرده اند. اما این بدان معنی نیست که این وب سایت ها از یک طراحی بدون خطا تشکیل شده اند. همچنان هم می توان ایرادات و نقص های بسیار زیادی را در طراحی سایت های آموزشی مشاهده کنیم. برخی از مهمترین خطاهایی که مانع از پاسخگویی نیازهای فراگیران، مخاطبان و اساتید سایت های آموزشی است، عبارت اند از:

برای دست یابی به محتوای آموزشی، نیاز به طی مسیر بسیار زیاد و کلیک های فراوان است که موجب خسته شدن افراد خواهد شد.
رابط کاربری، ui و ux سایت آموزشی بسیار ضعیف بوده و باعث دفع افراد خواهد شد.
یکی دیگر از مشکلات طراحی سایت آموزشی، اضافه بار شناختی بالا در طراحی است که باعث حواس پرتی مخاطبین می شود.
ممکن است در یک سایت آموزشی مخاطب با انبوهی از محتوای متنی با حداقل تصاویر روبرو شود. بهینه نبودن سایت آموزشی و عدم تعامل مناسب با کاربران از دیگر مشکلات چنین سایت هایی است.

نکته های کلیدی در طراحی سایت آموزشی

حال که با برخی از بزرگترین خطاهای موجود در طراحی سایت آموزشی آشنا شدید، زمان آن رسیده تا شما را با برخی از مهمترین ویژگی های آن ها نیز آشنا کنیم. برخی از این ویژگی ها، می توانند نقش بسیار مهمی را در بهبود وضعیت سایت آموزشی ایفا کنند. برای درک اهمیت این نکات لازم به یادآوری است که این ویژگی ها در واقع گوشت، پوست و استخوان وب سایت آموزشی را تشکیل می دهند. اجازه دهید تا برخی از آن ها را به شما معرفی کنیم:

1. ثبت نام آنلاین

همواره در طراحی سایت آموزشی نیاز است تا به نحوه ثبت نام آنلاین توجه ویژه ای شود. به کمک این ویژگی تمامی متقاضیان، دانشجویان و دانش آموزان می توانند به سادگی در سیستم مدیریت یادگیری (LMS) ثبت نام کنند. این سیستم به عنوان مرجع برای دانش آموزان بوده و به عنوان یک پلتفرم مشترک عمل می کند. به کمک LMS همه افراد می توانند برنامه درسی خود را دیده، آن را یاد بگیرند، با اساتید خود در تماس باشند و به تمامی محتواهای درسی موجود دسترسی داشته باشند. امروزه روش های زیادی برای پیاده سازی سیستم LMS وجود دارد که می توانید از یکی از آن ها استفاده کنید.

2. گزارش ها و تجزیه و تحلیل

شما از کجا می توانید مطمئن شوید که قادر هستید محتوا و محیط آموزشی مناسب و مورد نیاز فراگیران را فراهم کنید؟ پاسخ ساده است؛ کافی است تا این کار را از طریق تجزیه و تحلیل داده ها به کمک گزارش های دقیقی که در خصوص رفتار کاربران و فراگیران به دست آورده اید، انجام دهید. به سادگی می توانید نقش گزارش ها و تجزیه و تحلیل آن ها را در طراحی سایت آموزشی متوجه شوید.

3. پرداخت هرچه ساده تر

امکان پرداخت و مدیریت هرچه ساده تر آن توسط فراگیران یکی از حیاتی ترین معیارهایی است که در زمان طراحی سایت آموزشی باید به آن توجه کرد. زمانی که شما فرایند پرداخت را برای دانشجویان خود ساده تر می کنید، این امر می تواند منجر به افزایش علاقه دانشجو به ثبت نام شود. وب سایت آموزشی شما باید دارای یک فرم پرداخت آنلاین بوده که تمامی روش های پرداخت در آن وجود داشته باشد. بدین صورت فراگیران می توانند مناسب ترین شیوه را برای خود انتخاب کنند. به یاد داشته باشید که تکمیل کل فرایند پرداخت نباید بیش از چند ثانیه طول بکشد.

4. ارزشیابی فراگیر و یازخورد

یک وب سایت آموزشی باید هر از چندگاهی یادگیری دانش آموزان و فراگیران خود را به مانند کلاس های حضوری، مورد ارزیابی قرار دهد. از این رو در زمان طراحی سایت آموزشی به این نکته توجه کنید که سایت شما باید ویژگی های مستقلی برای تست های ارزیابی در اختیار داشته باشد. آزمون های ارزیابی باید به صورت دوره ای و همچنین درون برنامه جهت ارزشیابی هرچه موثرتر وجود داشته باشد.

5. مدیریت اطلاعات دانشجویان

سیستم مدیریت اطلاعات دانشجویان (SIMS) در واقع یک سیستم ثبت سوابق برای به روز نگه داشتن اطلاعات دانشجویان در زمینه های فعالیت ها، سوابق آزمون ها، نمرات، حضور و غیاب و غیره است. با رعایت این نکته در زمان طراحی سایت آموزشی می توانید دسترسی بهینه ای به اطلاعات داشته، یکپارچگی آن ها را حفظ کرده و در عین حال، اقدامات امنیتی بهتر را پیاده سازی کنید.

6. ارائه محتوای با کیفیت

یک سایت آموزشی در درجه اول باید دارای آموزش هایی باکیفیت باشد. هر چه وب سایت شما ویژگی ها و قابلیت های بالایی داشته باشد، اما محتوای آموزشی شما فاقد کیفیت باشد، هیچ ارزشی نخواهد داشت. از این رو داشتن محتوای ارزشمند، مهمترین نکته ای است که باید در هر سایت آموزشی مورد توجه قرار بگیرد.

نکات مهم در خصوص حفظ و نگهداری سایت های آموزشی

جدا از ویژگی های ضروری یک سایت آموزشی، باید چند نکته مهم را در زمان طراحی و توسعه به خاطر داشته باشید. در صورتی که می خواهید سایت آموزشی شما از نظر تعامل با فراگیران موفق ظاهر شود، این نکات را در زمان طراحی فراموش نکنید:

اول از همه، وب سایت آموزشی شما باید چیزی فراتر از آن چه که اکثر قریب به اتفاق چنین وب سایت هایی ارائه می دهند، ارائه دهد. با این که نمی توان اصول اولیه و پایه طراحی سایت آموزشی را نادیده گرفت، اما حداقل می توانید ویژگی های منحصر به فردی را به وب سایت آموزشی خود اضافه کنید.
حتما پیش از این که وب سایت شما به فراگیران معرفی شود، در خصوص مالکیت محتواهای آموزشی که در آن وجود دارد، تصمیم گیری کنید.
یکی از مهمترین نکاتی که در زمان طراحی سایت آموزشی باید به آن توجه کرد، زمان بارگذاری صفحه است. اگر سرعت بارگذاری سایت شما پایین باشد، هیج بازدید کننده ای به آن ورود پیدا نمی کند. برای بهبود سرعت سایت می توانید فایل های رسانه ای، تصاویر و یا محتواهای گرافیکی سنگین خود را به نحوی بارگذاری کنید که تنها در صورت شرایط لازم به فراگیر نشان داده شوند. بدین صورت حتی اگر سرعت اینترنت فراگیر کم باشد، باز هم قادر خواهد بود تا به وب سایت آموزشی شما وارد شود.
یکی دیگر از مهمترین اصول در طراحی سایت آموزشی، اطمینان از داشتن یک طراحی جذاب و زیبا است. چنین طراحی می تواند افراد را به سرعت جذب خود کرده و مخاطب را وارد فرایند یادگیری کند.
سعی کنید تا از کانال های تبلیغاتی مختلف برای دسترسی به مخاطبین خود استفاده کنید. تا زمانی که کسی از حضور سایت آموزشی شما مطلع نشده باشد، نمی توانید انتظار ترافیک داشته باشید. از این رو تلاش کنید تا سایت آموزشی خود را از طریق سایت های دیگر، رسانه های اجتماعی و… به مخاطبین معرفی کنید.
زمانی که طراحی سایت آموزشی شما به پایان رسید، می توانید نظر افراد خبره در این زمینه را جویا شوید. همچنین می توانید هر از چند گاهی در خصوص نحوه طراحی وب سایت، نظرات فراگیران را هم بپرسید.

آموزش نصب و راه اندازی الستیکس (Elastix) به زبان ساده

یکی از اصلی ترین جنبه های ارتباطی در هر سازمان و یا شرکتی، تماس های تلفنی و تصویری است. با توجه به پیشرفت علم و تکنولوژی شاهد حضور نسل جدیدی از ارتباطات تلفنی هستیم که به آن تلفن های Voip می گویند. اما برای راه اندازی چنین شیوه ارتباطی به نرم افزارهای به خصوصی نیاز است. از جمله بهترین و محبوب ترین سیستم های ارتباطی، می توان به الستیکس (Elastix) اشاره کرد. اما آیا می دانید که چگونه باید این نرم افزار سیستم را نصب و راه اندازی کنید؟ ما در ادامه به صورت کامل در خصوص نصب الستیکس صحبت خواهیم کرد.

الستیکس (Elastix) چیست؟

الستیکس را می توان یک سیستم ارتباطی تلفنی دانست. این سیستم که جزو سیستم های اوپن سورس شناحته می شود، مبتنی بر Asterisk است. از این رو می توان الستیکس را یک مرکز تلفنی دانست که قادر است تا با نرم افزارها، سخت افزارها و تجهیزات تلفنی بسیار زیادی ارتباط برقرار کند. به همین دلیل بعد از معرفی الستیکس افراد زیادی خواهان استفاده از آن شدند. این سیستم را می توان مجموعه ای متشکل از برنامه ها و ابزارهای مختلف دانست.

زمانی که این ابزارها و برنامه ها با یکدیگر ترکیب می شوند، یک IP PBX کامل به وجود خواهد آمد. از مزایای الستیکس می توان به رابط گرافیکی بسیار ساده و آسان آن اشاره کرد. همین امر موجب شده تا نصب الستیک نیز ساده تر شود. از این رو برای کار با این سیستم نیازی به دانش برنامه نویسی نبوده و می توان از تمامی قابلیت های آن با استفاده از کلیدهای مشخص و برنامه ریزی شده، استفاده کرد.

امروزه از این سیستم به عنوان یک منشی تلفنی دیجیتال نیز استفاده می کنند. شرکت های بزرگ و کوچک زیادی در صدد راه اندازی و نصب الستیکس هستند. الستیکس را می توان محبوب ترین انتخاب در سرور VoIP و IP PBX رایگان دانست.

نحوه نصب الستیکس

همانطور که اشاره شد، رابط کاربری ساده این سیستم، موجب شده تا مراحل نصب الستیکس نیز ساده سازی شود. با این وجود ما در این قسمت قصد داریم تا به صورت کامل و قدم به قدم، مراحل نصب آن را به شما آموزش دهیم. باید اشاره داشت که نسخه 5 الستیکس رایگان نیست. از این رو برای فعال کردن سرور، شما به یک کلید نیاز خواهید داشت. اما جای نگرانی نیست!

نسخه قدیمی الستیکس (تا نسخه 4) برای افزونه ها (extensions) و تلفن ها به صورت کامل رایگان است. از این رو ما در این آموزش قصد داریم تا از نسخه های قدیمی تر استفاده کنیم. اما مشکلی که در این راه وجود دارد این است که یافتن نسخه های قدیمی برای نصب الستیکس کمی دشوار است. دلیل آن هم این است که شما نمی توانید نرم افزار نسخه قدیمی الستیکس را از سایت رسمی آن به نشانی www.elastix.org دانلود کنید.

همچنین ممکن است تا با مشکل به روزرسانی سیستم نیز مواجه شوید. برای همین در این قسمت ما شما را با نصب یک نسخه قدیمی با تنظیمات به روز رسانی سیستم، به صورت گام به گام آشنا می کنیم.

زمان مورد نیاز: 30 minutes.

نحوه نصب و راه اندازی الستیکس

دانلود نسخه الستیکس
برای شروع، نیاز است تا نسخه قدیمی را با فرمت ISO دانلود کنید. حال این نسخه را به کمک نرم افزارهای مخصوص راه اندازی ISO روی سیستم خود پیاده سازی کنید.
راه اندازی سرور
بعد از انجام این مراحل، نیاز است تا برای شروع نصب الستیکس، سرور و یا رایانه خود را راه اندازی کنید.
شروع نصب
بروی شروع نصب، Enter را فشار دهید.
انتخاب زبان
زبان انگلیسی را به عنوان زبان سرور الستیکس خود انتخاب کنید و برای رفتن به مرحله بعد، کلید Enter را فشار دهید.
انتخاب نوع صفحه کلید
طرح صفحه کلید خود را انتخاب کرده و Enter را بزنید.
پارتیشن بندی
روی گزیه Enter/Yes برای مقداردهی اولیه پارتیشن دیسک، کلیک کنید.
پارتیشن بندی
کلید پیکان رو به بالا را روی صفحه کلید خود فشار دهید تا Yes را انتخاب کنید. بدین صورت همه پارتیشن های قدیمی حذف خواهند شد. حال کلید Enter را فشار دهید.
حفظ طرح پارتیشن
برای حفظ طرح پارتیشن پیش فرض، پیکان سمت راست صفحه کلید خود را فشار دهید تا No را انتخاب کنید.
پیکربندی شبکه
برای پیکربندی شبکه، Yes/Enter را فشار دهید.
انتخاب شبکه
در محله بعدی، جهت پشتیبانی از شبکه IPV4 را انتخاب کرده و OK را فشار دهید.
وارد کردن آدرس IP
جزئیات آدرس IP واقعی خود را (ارائه شده توسط ISP شما) برای دسترسی به سرور الستیکس، وارد کنید. همچنین اگر به یک شبکه محلی متصل شده اید، می توانید گزینه DHCP را انتخاب کنید.

توجه: لطفا از همان آدرس IP که در تصویر نشان داده شده است، استفاده نکنید. این آدرس تنها مثالی برای نصب الستیکس است. شما باید از آدرس IP ارائه شده توسط ارائه دهنده اینترنت خود استفاده کنید.
انتخاب نام
یک نام میزبان به سرور الستیکس خود بدهید.
انتخاب منطقه زمانی
حال فلش پایین صفحه کلید را فشار داده و منطقه زمانی خود را انتخاب کنید. سپس فلش سمت راست را فشار داده و کلید OK را بزنید.
انتخاب پسورد
یک رمز root برای دسترسی به سرور سیستم لینوکس CentOS خود وارد کنید.
اتصال به دیتابیس
در مرحله بعدی نصب الستکیس، رمز عبور پایگاه داده MySQL را وارد کرده و Enter را فشار دهید.

حال دوباره همان رمز عبور MySQL را وارد کرده و Enter را بزنید.
ورود دوباره رمز عبور
رمز ورود را وارد کنید.
اتمام مراحل نصب
مراحل نصب الستیکس به پایان رسید. اکنون می توانید با مراجعه به آدرس IP واقعی خود از رایانه ای دیگر، به الستیکس وارد شوید.
ورود به الستیکس
یک مرورگر (برای مثال فایرفاکس) را باز کرده و از آدرس IP الستیکس خود بازدید کنید.
در صورتی که با گزینه توجه یا notice روبرو شدید، روی “فعال کردن TLS 1.1” کلیک کنید. (“Enable TLS 1.1”).
ورود به تنظیمات مرورگر
حال روی گزینه “پیشرفته” (“Advanced”) کلیک کنید.
افزودن استثنائات در مرورگر
روی “افزودن استثنا” (“Add Exception”) کلیک کنید.

روی “تایید استثنا امنیتی” (“Confirm Security Exception”) کلیک کرده تا از این مرحله نیز عبور کنید.
غیر فعال سازی بروز رسانی
از آن جایی که نسخه الستیکس 2.4.0 مبتنی بر نسخه Linux CentOS 5.9 است، CentOS 5 به صورت رسمی از 31 مارس 2017 پشتیبانی نمی شود. از این رو ما باید به روزرسانی سیستم را متوقف کرده تا بتوانیم از نسخه قدیمی الستیکس به صورت دائمی استفاده کنیم.
در مرورگر فایرفاکس خود، وارد پنل مدیریت الستیکس شده و روی گزینه Updates کلیک کنید.
غیر فعال سازی لیست آپدیت ها
تمامی repository/mirror-list را غیرفعال کرده و تنظیمات را ذخیره کنید.
غیر فعال سازی آپدیت PBX
آپدیت آنلاین PBX را غیرفعال کنید.
ورود به کامند لاین لینوکس
در این مرحله نیاز است تا از ابزار خط فرمان استفاده کنید. با استفاده از PuTTy به پایگاه الستیکس (سیستم لینوکس CentOS) خود به عنوان root وارد شوید.
وارد کردن دستورات
برخی از دستورات را در ابزارهای خط فرمان PuTTy اجرا کنید.
نصب نانو (nano):
yum -y install nano
عامل کمکی به روزرسانی و پورت ناک را غیر فعال کنید:
service elastix-updaterd stop chkconfig elastix-updaterd off service elastix-portknock stop chkconfig elastix-portknock off
فایل NTP (پروتکل زمان شبکه) را برای افزودن سرور زمان گوگل باز کنید:
nano /etc/ntp.conf
اضافه کردن آدرس سرور گوگل
آدرس سرور time.google.com را در بالای لیست ntp pool اضافه کنید.
server time.google.com
خروج از تنظیمات
حال فایل را ذخیره کرده و از آن خارج شوید. («Ctrl+x» را فشار داده، سپس «y» را تایپ کنید و در نهایت «Enter» را فشار دهید)
تنظیم کران جاب
فایل Cronjob را باز کنید تا پس از راه اندازی مجدد، کار همگام سازی زمانی (time-sync) اضافه شود:
nano /etc/crontab
یک خط کد همگام سازی زمانی را در انتهای خطوط cronjob وارد کنید:
@reboot /bin/sleep 180 && ntpdate time.google.com
از PuTTy خارج شوید.
راه اندازی مجدد
سرور را راه اندازی مجدد کنید. شما این فرصت را دارید تا الستیکس را از طریق پنل مدیریت، راه اندازی مجدد یا خاموش کنید.
مطمئن شوید که پورت ورودی UDP 5060-5061 و UDP 10000-20000 را روی فایروال خود دارید تا الستیکس کار کند.

تبریک می گوییم! نصب الستیکس در این مرحله به پایان رسید. شما حال می توانید برنامه های افزودنی (extensions) خود را پیکربندی کرده و از آن لذت ببرید.

معرفی 10 مورد از بهترین قالب های فروشگاهی وردپرس برای سال 2023

در صورتی که شما هم یک وب سایت فروشگاهی وردپرسی دارید، در کنار انتخاب یک هاست فروشگاهی وردپرسی مناسب، نیاز است تا از قالب بهینه و کاربردی استفاده کنید. به یاد داشته باشید که طراحی یک وب سایت، عامل کلیدی برای موفقیت شما در دنیای فروشگاه های آنلاین خواهد بود. با این وجود، انتخاب یک تم برای وب سایت های فروشگاهی کار بسیار ساده ای نخواهد بود. ما در این مطلب قصد داریم تا برخی از بهترین قالب فروشگاهی وردپرس را که با افزونه ووکامرس نیز هماهنگی لازم را داشته باشد به شما معرفی کنیم. بدین صورت می توانید یکی از میان همه آن ها را انتخاب کنید.

ویژگی های بهترین قالب فروشگاهی وردپرس

زمانی که شما تصمیم به راه اندازی یک وب سایت فروشگاهی وردپرسی می گیرید، بعد از انتخاب هاست، نیاز است تا یک قالب و تم انتخاب کنید. امروزه قالب های فروشگاهی بسیار مختلفی وجود دارد که بعضا تنوع بالا باعث شده تا انتخاب یکی از میان همه آن ها، سخت تر از آن چیزی که فکرش را می کنید، شود. برای این که دست به انتخاب بهترین قالب فروشگاهی وردپرس باید نکات و ویژگی های بسیار مهمی را مدنظر داشته باشید و بسته به آن ها، قالب خودتان را انتخاب کنید.

برخی از مهمترین ویژگی های بهترین قالب های فروشگاهی ورودپرس که آنها را از دیگران متمایز می سازد عبارت اند از:

1. طراحی جذاب

تمامی عناصر موجود در قالب شما، باید با یک چیدمان بسیار منظم و جذاب در کنار هم قرار گرفته باشند. همچنین سبک قالب مد نظر شما باید با سبک برند و کسب و کارتان نیز همسو باشد.

2. ریسپانسیو بودن

قالب شما باید قابلیت سازگاری و تغییر انداره را در نمایشگرهای دستگاه های مختلف مانند گوشی های موبایل، تبلت ها و… را داشته باشد. در غیر اینصورت، کاربران تلفن همراه نمی توانند تجربه مثبتی از کار با سایت شما داشته باشند و در نتیجه تعداد مخاطبین شما به شدت کاهش پیدا می کند.

3. بهینه سازی شده برای سئو

بهترین قالب فروشگاهی وردپرس، قالبی است که برای سئو به خوبی بهینه سازی شده باشد. بارگذاری سریع، برچسب گذاری مناسب، ساختار منظم، پشتیبانی از ساختارهای داده و… تنها بخشی از ویژگی هایی هستند که باعث بهبود استانداردهای سئو در قالب فروشگاهی شما خواهند شد.

4. به روز رسانی های منظم

قالب مورد نظر شما باید تیم پشتیبانی حرفه ای و مناسبی داشته باشد تا برای سرپا نگه داشتن و افزایش سازگاری آن با نسخه های جدیدتر وردپرس، به روزرسانی های منظمی از قالب را ارائه کنند.

قالب های وردپرس به دو صورت رایگان و پولی، در دسترس افراد قرار گرفته اند. ما در ادامه برخی از مهمترین قالب های رایگان و پولی وردپرس را به شما معرفی می کنیم.

بهترین قالب های فروشگاهی رایگان وردپرس

در صورتی که نمی خواهید برای راه اندازی فروشگاه آنلاین خود، محتمل هزینه های زیاد شوید، می توانید از قالب های فروشگاهی رایگان وردپرس استفاده کنید. برخی از بهترین قالب فروشگاهی وردپرس که به صورت رایگان وجود دارد، عبارت اند از:

1. قالب Astra

Astra یکی از محبوب ترین قالب های فروشگاهی رایگان است که با بسیاری از صفحه سازهای موجود مانند المنتور، ویژوال کمپوسر و غیره سازگاری دارد. به کمک این قالب می توانید طیف وسیعی از فروشگاه های آنلاین را پیاده سازی کنید. از مهمترین ویژگی های قالب Astra می توان به سرعت و عملکرد بهینه، بارگذاری سریع، فونت های مختلف، گزینه های طراحی قدرتمند و سبک بودن آن اشاره کرد. جالب است بدانید که قالب Astra موفق شده تا امتیاز 4.9 از 5 را در وب سایت ورودپرس به دست بیاورد.

2. قالب OceanWP

یکی دیگر از قالب های رایگان که می تواند به عنوان بهترین قالب فروشگاهی وردپرس انتخاب شود، قالب OceanWP است. این قالب با 8 صفحه ساز مختلف موجود در بازار، سازگار بوده و سرعت و عملکرد بسیار مناسبی را در اختیار شما قرار می دهد. از دیگر ویژگی های قالب OceanWP می توان به بهینه سازی شده برای سئو، سازگار با موبایل و تبلت، سازگار با ووکامرس و… اشاره داشت.

3. قالب GeneratePress

GeneratePress نیز یکی دیگر از قالب های فروشگاهی و رایگان وردپرس بوده که به دلیل سبک وزن بودن، موجب شده تا سرعت بارگذاری و اجرا بسیار کاهش پیدا کند. جالب است بدانید که سایز این قالب برای نصب پیش فرض تنها 10 کیلوبایت بوده و زمان بارگذاری آن فوق العاده سریع خواهد بود. از دیگر ویژگی های قالب GeneratePress می توان به سازگاری با گوتنبرگ، تایپوگرافی قدرتمند، منوهای کشویی، سازگاری برای سئو و غیره اشاره کرد. GeneratePress موفق شده تا امتیاز 4.9 از 5 را از مخاطبین خود دریافت کند.

4. قالب Sydney

اما اگر بخواهیم در خصوص بهترین قالب فروشگاهی وردپرس که به صورت رایگان وجود دارد صحبت کنیم، بدون شک باید به قالب Sydney نیز اشاره شود. این قالب قادر است تا نیاز هر نوع فروشگاهی را برآورده کرده و امکان شخصی سازی را به شما می دهد. از دیگر ویژگی های برتر قالب Sydney می توان به سازگاری با ووکامرس و المنتور، دسترسی به فونت های گوگل و غیره اشاره کرد. Sydney توانسته تا امتیاز 4.9 از 5 را به دست بیاورد.

5. قالب Zakra

قالب فروشگاهی Zakra یک قالب رایگان بوده که با افزونه ووکامرس ادغام شده است. این قالب بیش از 50 دمو از پیش طراحی شده داشته که می توان از آن ها استفاده کرد. تمرکز اصلی قالب Zakra بر سرعت و بهبود تجربه کاربری است. از دیگر ویژگی های برجسته Zakra می توان به رسپانسیو بودن، بهینه سازی شده برای سئو، سازگاری با گوتنبرگ و غیره اشاره کرد. قالب Zakra موفق شده تا امتیاز 5 از 5 را به دست آورد.

بهترین قالب های فروشگاهی پولی وردپرس

در بسیاری از مواقع، قالب های رایگان فاقد برخی ویژگی های حرفه ای ارائه شده در قالب های پولی هستند. اگر می خواهید تا یک فروشگاه درجه یک و متفاوت را پیاده سازی کنید، بهتر است تا از یکی از قالب های فروشگاهی پولی وردپرس بهره ببرید.

1. قالب Flatsome

Flatsome را حتی می توان بهترین قالب فروشگاهی وردپرس دانست. این قالب دارای دموهای بسیار مختلفی بوده که دست شما را در انتخاب کاملا باز می گذارد. از مهمترین ویژگی های این قالب می توان به بهینه سازی شده برای سئو، UX حرفه ای، به روزرسانی مادام العمر و… نام برد. این قالب امتیاز 4.8 از 5 را به دست آورده است.

2. قالب Porto

اگر به دنبال قالب سازگار با ووکامرس می گردید، می توانید از قالب فروشگاهی Porto استفاده کنید. این قالب یکی از بهترین گزینه ها برای هر نوع فروشگاهی خواهد بود. از مهمترین ویژگی های قالب Porto می توان به سرعت بالا، طراحی تعاملی، تم های کودکانه، پشتیبانی پیشرفته و غیره اشاره کرد. قالب Porto امتیاز 4.93 از 5 را کسب کرده است.

3. قالب WoodMart

یکی دیگر از قالب هایی که می تواند نامزد بهترین قالب فروشگاهی وردپرس باشد، قالب WoodMart است. این قالب پولی دارای طراحی نوآورانه ای بوده که آن را انتخابی مطمئن برای هر نوع فروشگاه آنلاینی کرده است. از مهمترین ویژگی های شاخص قالب WoodMart می توان به دموهای گوناگون، سرعت بارگذاری بالا، سفارشی سازی درجه یک، بهینه شده برای موتورهای جستجو و غیره اشاره کرد. این قالب امتیاز 4.95 از 5 را به دست آورده است.

4. قالب TheGem

قالب پولی فروشگاهی وردپرس TheGem یکی از جدیدترین قالب های چندمنظوره وردپرس است. این ویژگی به خصوص برای کاربرانی که به دنبال گزینه های خلاقانه برای راه اندازی فروشگاه آنلاین خود هستند، بسیار ایده آل است. از سایر ویژگی های برجسته این قالب می توان به سازگاری با انواع صفحه سازها، رسپانسیو بودن، عملکرد و سرعت بالا و… اشاره کرد. TheGem موفق به کسب امتیاز 4.86 از 5 شده است.

5. قالب XStore

اما بدون شک یکی از گزینه های لیست بهترین قالب فروشگاهی وردپرس، قالب XStore است. این قالب برای انواع بیزنس ها و فروشگاه های آنلاین مناسب بوده و شما قادر خواهید بود تا یکی از 80 دمو مختلف آن را انتخاب کنید. برخی از ویژگی های برجسته قالب XStore عبارت اند از: طراحی های منحصر به فرد، وجود یک هدرساز ویژه، پنل مدیریت قدرتمند، بهینه شده برای سئو، سازگاری بالا و … . این قالب امتیاز 4.85 از 5 را به دست آورده است.

آموزش انتقال رکوردهای DNS در کلودفلر و اکسپورت و ایمپورت کردن در آن

کلودفلر (Cloudflare) را باید بزرگترین و بهترین ارائه دهنده CDN در تمام دنیا دانست. بسیاری از کسانی که از شبکه های توزیع محتوا استفاده می کنند، ترجیح می دهند تا از خدمات کلود فلر بهره ببرند. حال تصور کنید که می خواهید رکوردهای DNS دامنه خود را که در کلودفلر میزبانی می شود، به جای دیگری انتقال دهید و یا قصد دارید که رکوردهای DNS را به کلودفلر وارد کنید. اگر قصد این کار را داشته باشید، چگونه می خواهید آن را انجام دهید؟ ما در این مطلب قصد داریم تا در خصوص انتقال رکوردهای DNS در کلودفلر بیشتر صحبت کنیم.

مراحل اکسپورت و ایمپورت کردن تنظیمات DNS در کلودفلر

در صورتی که دامنه شما رکوردهای کمی داشته باشد، ممکن است بخواهید تا رکوردهای خود را به صورت دستی به کلودفلر وارد کنید. اما تصور کنید که دامنه شما صدها رکورد مختلف داشته باشد. در این صورت اگر بخواهید تمامی مراحل را به صورت دستی انجام دهید، بازآفرینی همه این رکوردها، عملی بسیار سخت و دشوار خواهد بود. این در حالی است که در چنین مواردی می توانید از ویژگی ایمپورت و اکسپورت کلودفلر بهره ببرید.

زمان مورد نیاز: 5 minutes.

برای این که بتوانید تنظیمات DNS خود را در کلودفلر اکسپورت و ایمپورت کنید، نیاز است تا مراحل زیر را قدم به قدم انجام دهید:

ورود به حساب کاربری
در این قدم نیاز است تا به حساب کاربری خود در کلودفلر وارد شوید.
انتخاب دامنه
در قدم بعدی نیاز است تا از منوی کشویی که در گوشه سمت چپ بالا قرار گرفته است، دامنه را انتخاب و روی ان کلیک کنید.
انتخاب DNS
حال روی گزیه “DNS” کلیک کنید. اکنون این فرصت برای شما وجود دارد تا DNS را در کلودفلر اکسپورت و ایمپورت کنید.
انتقال رکوردها
در این مرحله از انتقال رکوردهای DNS کلودفلر، شما می توانید به سادگی تمامی رکوردهای DNS لیست شده را پیدا کنید. کافی است تا به انتهای لیست مراجعه کرده و روی پیوند “Advanced” کلیک کنید.
اکسپورت شدن رکوردها
اکنون با کلیک کردن روی دکمه اکپسورت، می توانید یک نسخه پیشتیبان از تمامی رکوردهای دامنه به خصوص خود، دریافت کنید. توجه داشته باشید که فایل اکسپورت شده در قالب BIND خواهد بود.

BIND چیست؟

BIND یک نرم افزار منبع باز DNS است که به صورت کلی برای انتشار اطلاعات مختص به DNS از آن استفاده می شود. BIND قادر است تا تمامی پروتکل های DNS را پیاده سازی کند. کلودفلر نیز از قالب BIND برای صادر کردن رکوردهای خود استفاده می کند. از این رو اگر قصد انتقال رکوردهای DNS کلودفلر را دارید، می توانید آن ها را در قالب BIND دریافت کنید.

مراحل انتقال رکوردهای DNS کلودفلر

حال تصور کنید قصد دارید تا رکوردهای DNS را در کلودفلر ایمپورت کنید. برای انجام کار نیاز است تا مراحل زیر طی شوند:

مرحله اول: روی تب DNS کلیک کنید.

مرحله دوم : حال نیاز است تا پیوند “Advanced” را پیدا کنید. برای این کار به قسمت پایین مراجعه کرده و بعد از یافتن، روی آن کلیک کنید.

مرحله سوم : در این مرحله نیاز کافی است تا روی دکمه “آپلود” کلیک کرده تا تمامی رکوردهای DNS به دامنه انتخاب شده شما، ایمپورت شوند.

نحوه رفع خطای This Site Can’t Be Reached در مرورگر

روش های رفع خطای This site can’t be reached

هنگام مراجعه به وب سایت ها ممکن است با خطاهای متعددی مواجه شویم. یکی از این خطاها، ارورThis site can’t be reached است. با بروز این خطا شما نمی توانید به سایت دسترسی پیدا کنید و قبل از هر چیزی باید خطا رفع شود. دلایل مختلفی برای بروز خطای This site can’t be reached وجود دارد، اما خوشبختانه شما می توانید با چند راهکار ساده این خطا را رفع کنید.

در این مطلب دلایل بروز خطای This site can’t be reached را بررسی می کنیم. همچنین روش های کاربردی برای رفع این خطا را آموزش می دهیم.

دلایل بروز خطای This Site Can’t Be Reached

خطای “دسترسی به این سایت امکان پذیر نیست” خطای مرموزی است که به دلایل مختلفی ممکن است رخ بدهد. یکی از دلایل بروز این مشکل در دسترس نبودن سروری است که وب سایت را میزبانی می کند. در صورتی که دلیل بروز خطای Can’t Be Reached مشکل سرور باشد، کاری از دست کاربر بر نمی آید. در این شرایط باید منتظر باشید تا سرور دوباره آنلاین شود.

از دیگر دلایل بروز خطای Can’t Be Reached ترافیک بسیار بالای وب سایت است. برای مثال هنگام اعلام نتایج کنکور، وب سایت سازمان سنجش به دلیل حجم بالای ترافیک دچار این خطا می شود، چرا که سرور توانایی پاسخ به همه درخواست را ندارد. در این شرایط اگر دوباره تلاش کنید، ممکن است بتوانید به وب سایت دسترسی پیدا کنید. این مشکل در هر سایتی، که ترافیک بسیاری بالایی دارد ممکن است رخ دهد.

قدیمی بودن تنظیمات DNS در سیستم از دیگر دلایلی است که می تواند منجر به خطای Can’t Be Reached شود. در این شرایط امکان تبدیل نام دامنه به آدرس IP در TCP/IP وجود ندارد. اگر خطای عدم دسترس پذیری سایت را در چندین وب سایت مختلف مشاهده کردید، احتمالا تنظیمات DNS سیستم شما دچار مشکل شده است.

از دیگر دلایل بروز خطای this site can’t be reached می توان به موارد زیر اشاره کرد:

عدم اتصال به اینترنت
تنظیمات اشتباه اینترنت، شبکه یا فایروال
وجود مشکل در پیکربندی سیستم عامل و تنظیمات اشتباه سیستم عامل
time out شدن کانکشن

حالا که با مفهوم خطای this site cant be reached و دلایل بروز آن آشنا شدیم، در ادامه به معرفی انواع راهکارها برای رفع این خطا می پردازیم.

راه های رفع خطای This Site Can’t Be Reached

راه های مختلفی برای رفع خطای This Site Can’t Be Reached وجود دارد. ما با ساده ترین راه حل شروع می کنیم و به راه حل های دقیق تر می رسیم.

وضعیت وب سایت را بررسی کنید.

یکی از دلایل رایج خطای Can’t Be Reached آفلاین بودن وب سایت است. برای اینکه از این موضوع مطمئن شوید می توانید وضعیت وب سایت مدنظرتان را در سایت DownDetector یا سایت IsItDownRightNow بررسی کنید. این دو سایت وضعیت فعلی وب سایت ها را به شما نشان می دهند.

همچنین از طریق این دو سایت می توانید بررسی کنید که وبسایت برای منطقه خاصی غیرقابل دسترس است یا خیر. گاهی برای ورود به یک سایت خاص، IP کشور ما توسط آن سایت فیلتر شده یا از جانب منطقه خودمان فیلتر است در این صورت معمولا اتصال با یک فیلتر شکن مشکل this site can’t be reached را حل می کند.

اگر مشکل باز نشدن صفحه به دلیل آفلاین بودن سایت باشد کاری نمی توانید انجام دهید، جز اینکه منتظر بمانید تا سایت دوباره آنلاین شود. در غیر این صورت روش های بعدی را امتحان کنید.

کش مرورگر را پاک کنید.

وقتی از وب سایت خاصی بازدید می کنید، مرورگر شما فایل های خاصی از آن سایت را در دستگاه شما ذخیره می کند. این کار برای آن است که در بازدیدهای بعدی، اطلاعات سایت سریع تر بارگذاری شوند. در صورت قدیمی شدن یا خراب شدن فایل های کش، ممکن است با خطای “عدم بارگذاری سایت” مواجه شوید.

به این منظور باید فایل های cache را از مرورگرتان حذف کنید. برای پاک کردن کش به تنظیمات مرورگر مراجعه کنید. برای مثال، در گوگل کروم می توانید روی سه نقطه در گوشه سمت راست بالای پنجره کلیک کنید و سپس «More tools » > «Clear browsing data» را انتخاب کنید. همچنین می توانید با فشار دادن Command+Shift+Delete (در مک) یا Control+Shift+Delete (در ویندوز) این فرآیند را تسریع کنید.

در صفحه Clear browsing data گزینه پاک کردن کش و کوکی ها را انتخاب کنید. بسته به اینکه چه مقدار داده در حافظه پنهان شما ذخیره شده است، این فرآیند ممکن است چند دقیقه طول بکشد. پس از پاک کردن حافظه پنهان، صفحه وب را دوباره بارگیری کنید و بررسی کنید آیا با موفقیت بارگیری می شود یا خیر؟

فایروال دستگاه را خاموش کنید.

فایروال یک برنامه امنیتی است که به محافظت از رایانه شما در برابر نرم افزارهای مخرب و هکرها کمک می کند. فایروال به شما این امکان را می دهد که بدون هیچ مشکلی از وب سایت ها بازدید کنید. اما گاهی اوقات فایروال برخی وب سایت ها را به اشتباه مسدود می کند.

اگر با خطای عدم بارگذاری سایت مواجه شدید به تنظیمات فایروال مراجعه کنید و فایروال سیستم را برای بازه کوتاهی غیرفعال کنید. بعد از غیرفعال کردن فایروال مجددا سایت را باز کنید و بررسی کنید که مشکل حل شده است یا خیر؟ اگر مشکل باز هم رفع نشد، می توانید فایروال خود را دوباره روشن کنید و به راه حل بعدی بروید.

برای رفع خطای This Site Can’t Be Reached مودم را ریست کنید.

یک راه دیگر برای رفع خطای this site can’t be reached، راه اندازی مجدد روتر یا مودم است. این کار هر گونه داده موقتی را که ممکن است باعث ایجاد مشکل شوند را حذف می کند. دکمه ریست پشت مودم را پیدا کرده و آن را به مدت 30 ثانیه فشار دهید و نگه دارید. پس از گذشت 30 ثانیه، دستگاه دوباره راه اندازی می شود و به احتمال زیاد مشکل عدم بارگذاری سایت ها رفع می شود.

اکثر ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) توصیه می کنند روتر یا مودم خود را برای حدود یک دقیقه قبل از روشن کردن مجدد آن، خاموش کنید. این کار به دستگاه زمان کافی می دهد تا خود را به درستی تنظیم مجدد کند.

در صورتی که ریست کردن مودم مشکل بارگذاری سایت را حل نکرد، یک بار کامپیوتر یا هر دستگاهی که استفاده می کنید را ری استارت کنید. با این کار، فایل ها و داده های موقتی که ممکن است مشکل ایجاد کنند، پاک می شود و این کار می تواند خطای «دسترسی به سایت» را برطرف کند.

کش DNS خود را پاک کنید.

خطای This Site Can’t Be Reached همچون خطای 401، ممکن است در اثر مشکلات DNS رخ دهد. حافظه پنهان DNS فضایی است که اطلاعات مربوط به وب سایت های اخیراً بازدید شده را ذخیره می کند. در مواردی این داده ها می توانند خراب شده و هنگام تلاش برای بازدید از وب سایت های خاص، مشکلاتی ایجاد کنند.

برای پاک کردن کش DNS خود در ویندوز، باید Command Prompt را باز کرده و دستور “ipconfig /flushdns” را اجرا کنید. بعد از اتمام کار بهتر است یک بار دستگاه را ری استارت کنید تا تغییرات به طور کامل اعمال شوند.

سرور DNS را تغییر دهید.

اگر پاک کردن کش DNS کار نکرد، می توانید سرور DNS را تغییر دهید. برای این کار می توانید از چند سرور DNS عمومی مختلف مانند Google Public DNS، Cloudflare و Quad9 DNS استفاده کنید. برای تغییر سرور DNS خود باید به تنظیمات شبکه سیستمتان مراجعه کنید.

بعد از رفتن به صفحه تنظیمات شبکه، گزینه “Advanced” یا “Advanced Settings” را پیدا کنید. لیستی از سرورهای DNS که می توانید استفاده کنید نمایش داده می شوند. یکی از سرورهای DNS عمومی را از لیست انتخاب کنید و تغییرات خود را ذخیره کنید.

پس از تغییر سرور DNS خود، دوباره وب سایت را بارگیری کنید تا ببینید آیا خطای «این سایت قابل دسترسی نیست» برطرف شده است یا خیر.

مرورگر Chrome را دوباره نصب کنید.

گاهی اوقات کوکی ها، حافظه کش، تنظیمات، اکستنشن های نصب شده یا عوامل دیگر می توانند باعث بروز مشکل در عملکرد مرورگر برای بارگذاری سایت ها شوند. در این گونه مواقع می توانید با ریست کردن مرورگر مشکل را رفع کنید. با انجام این کار همه اطلاعات پیکربندی Chrome از جمله صفحه اصلی، تنظیمات برگه، اطلاعات فرم ذخیره شده، سابقه مرور و کوکی ها پاک می شوند.

برای ریست کردن تنظیمات، مرورگر Chrome را باز کنید و بر روی سه نقطه در بالای مرورگر کلیک کنید. سپس گزینه Settings را انتخاب کنید. در قسمت پایین تنظیمات، روی Advanced کلیک کرده و گزینه Reset and clean up را انتخاب کنید.

به احتمال زیاد با تست کردن روش های قبلی مشکل خطای به وجود آمده حل شده باشد. با این وجود اگر همچنان با خطا مواجه هستید، بهتر است برنامه مرورگر را حذف کرده و مجددا نصب کنید. با این کار، فایل ها و داده های خراب که ممکن است باعث ایجاد مشکل شده باشند، حذف می شوند.

دقت داشته باشید که با حذف نرم افزار مرورگر، تمام Extensionها، سابقه جستجو، دسترسی های سریع و پسوردهای ذخیره شده در مرورگر را از دست خواهید داد.

کلام آخر

در این مقاله دلایل رایج بروز مشکل this site can’t be reached در مرورگر را بررسی کردیم. همچنین راهکارهایی را برای رفع این مشکل ارائه دادیم که بهتر است این راهکارها را به ترتیب انجام دهید تا خطا رفع شود. راهکارهای حل این مشکل به طور خلاصه عبارتند از:

وضعیت وب سایت را بررسی کنید.
سایت را با استفاده از فیلترشکن باز کنید.
کش مرورگر خود را پاک کنید.
فایروال خود را به طور موقت خاموش کنید.
روتر خود را ریست کنید.
کامپیوتر یا دستگاه خود را مجددا راه اندازی کنید.
کش DNS خود را پاک کنید.
سرور DNS خود را تغییر دهید.
مرورگر اینترنت سیستم را دوباره نصب کنید.

در صورتی که تمام روش های بالا را تست کردید اما مشکل حل نشد، بهتر است با ISP یا ارائه دهنده خدمات اینترنت تان تماس بگیرید تا در صورت امکان به شما در رفع مشکل کمک کنند.

VPN و Proxy چه تفاوت هایی با هم دارند؟ استفاده از کدامیک بهتر است؟

بحث امنیت یکی از جدی ترین بحث ها در مدیریت شبکه است. امروزه روش های مختلفی برای برقراری امنیت وجود دارد که از مهمترین آن ها می توان به استفاده کردن از VPN و Proxy اشاره کرد. VPNها و سرورهای پروکسی هر دو قادر هستند تا از هویت کاربران محافظت کنند. از این رو ابزارهای بسیار عالی برای دسترسی هرچه ایمن تر به محتوا شناخته می شوند. با این وجود سوالی که همیشه مطرح می شود این است که تفاوت VPN و Proxy در چیست؟ ما در این مطلب قصد داریم تا به صورت کامل به این سوال پاسخ دهیم.

تعریف VPN و Proxy

VPN و Proxy خدمات آنلاینی هستند که می توانند به کمک یک سرور راه دور، آدرس IP شما را با تغییر مسیر ترافیک، پنهان کنند. این در حالی است که اولین تفاوت VPN و Proxy در این نکته نهفته است که یک پروکسی فقط با یک برنامه و یا سرویس کار می کند. در حالی که VPN تمام ترافیک اینترنت شما را ایمن سازی کرده و برای افزایش امنیت و حریم خصوصی، آن را رمزگذاری نیز می کند.

به مانند یک پروکسی، VPN نیز آدرس IP شما را هنگام اتصال به سرور مخفی می کند. از این رو آدرس IP شما با آدرس IP ارائه دهنده VPN عوض خواهد شد. با این حال، VPN داده های اینترنت شما را از طریق یک تونل رمزگذاری شده هدایت می کند و بدین صورت، حضور شما را در فضای اینترنت، خصوصی نگه خواهد داشت.

اما اگر بخواهیم بیشتر در خصوص تفاوت VPN و Proxy صحبت کنیم بدون شک باید به این نکته اشاره کرد که Proxy برای مرور در سطح اینترنت مناسب تر است. حال آن که سطح امنیت و ویژگی های پیشرفته ای که یک VPN به شما ارائه می کند، بیشتر خواهد بود.

پروکسی سرور چیست و چگونه کار می کند؟

سرورهای پروکسی می توانند به عنوان یک دروازه بین وب سایتی که بازدید می کنید و دستگاه شما عمل کنند. بدین صورت ترافیک شما به واسطه یک ماشین راه دور که برای اتصال شما به سرور میزبان درنظر گرفته شده است، ایجاد خواهد شد.

Proxy آدرس IP شما را پنهان کرده و بدین صورت وب سایتی که آن را بازدید می کنید، تنها IP پروکسی شما را مشاهده می کند. با این وجود یک پراکسی تنها در سطح یک برنامه کار خواهد کرد. این بدان معناست که Proxy تنها قادر است تا ترافیکی را که از یک برنامه واحد (که توسط همان پراکسی تنظیم شده است) تغییر دهد. از سوی دیگر، پروکسی ها ترافیک شما را رمزگذاری نخواهند کرد. حال برای آشنایی هرچه بیشتر با پروکسی ها، اجازه دهید تا سه نوع اصلی آن را به شما معرفی کنیم:

پروکسی های HTTP

این پروکسی ها تنها قادر به پاسخ گویی به صفحات وب هستند. در صورتی که مرورگر خود را به کمک یک پروکسی HTTP راه اندازی کنید، تمام ترافیک مرورگر شما از طریق آن تغییر مسیر پیدا می کند.

پروکسی SOCKS

این مدل از پروکسی ها به ترافیک وب محدود نخواهند بود. با این وجود هنوز هم در سطح برنامه کار می کنند. با اینکه می توان از آن ها انواع ترافیک را مدیریت کرد، اما معمولا پروکسی های SOCKS از پروکسی های HTTP کندتر هستند. دلیل آن هم این است که افراد بیشتری از آن ها استفاده می کنند و به همین دلیل بار بیشتری دارند.

پروکسی های شفاف

این مدل Proxyها متفاوت از سایر مدل های پروکسی هستند؛ زیرا کاربران آن ها معمولا از وجود چنین پروکسی هایی بی اطلاع هستند. پروکسی های شفاف می توانند توسط کارفرمایان و یا والدینی که می خواهند بر فعالیت آنلاین کاربران خود نظارت کرده و دسترسی آن ها را به وب سایت های به خصوصی مسدود کنند، استفاده می شود.

هتل ها و یا کافه ها نیز برای احراز هویت کاربران خود در شبکه وای فای عمومی، از پروکسی های شفاف استفاده می کنند. شرکت ها و کاربران خانگی نیز ممکن است از پروکسی های شفاف برای صرفه جویی در پهنای باند، بهره ببرند.

برخی از سرویس ها، پروکسی های خصوصی را هم ارائه می دهند. با این وجود حتی چنین پروکسی هایی نیز به مانند VPN خصوصی نیستند. در عوض، آن ها یک آدرس IP واحد را به کاربران ارائه می دهند که فقط همان کاربر می تواند از آن استفاده کند. به همین دلیل ردیابی کاربر بسیار ساده خواهد بود. اما داشتن یک آدرس IP اختصاصی مجزا، می تواند مزایای خاص خودش را هم داشته باشد.

VPN یا شبکه خصوصی مجازی چیست و چگونه کار می کند؟

برای درک تفاوت VPN و Proxy بعد از معرفی پروکسی ها، این بار نوبت به معرفی VPNها رسیده است. به مانند یک پروکسی، VPN نیز ترافیک اینترنت شما را به کمک یک سرور راه دور، تغییر می دهد. همین امر منجر می شود تا آدرس IP شما پنهان شده و وب سایت ها نتوانند IP و یا مکان اصلی شما را ببینند.

با این وجود، VPNها در سطح سیستم عامل کار می کنند. این بدان معنی است که یک VPN می تواند تمام ترافیک شما را تغییر دهد. به همین دلیل فرقی ندارد که قصد استفاده از یک مرورگر را دارید و می خواهید از سایر نرم افزارها و برنامه ها استفاده کنید.

یک VPN همچنین قادر خواهد بود تا ترافیک شما را رمزگذاری کند. بدین صورت ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) که بر فعالیت اینترنتی شما نظارت کرده و داده های مرتبط با شما را جمع آوری می کنند، دیگر نمی توانند آنچه را که شما به صورت آنلاین انجام می دهید، مشاهده کنند. آن ها تنها متوجه می شوند که شما به یک سرور VPN متصل شده اید. چنین رمزگذاری می تواند از شما در برابر نظارت های دولتی، ردیابی وب سایت و هرگونه عملیات جاسوسی و یا هکری که ممکن است سعی در رهگیری شما داشته باشد، محافظت کند. به کمک VPNها می توانید امنیت حریم خصوصی خود را افزایش دهید.

تفاوت VPN و Proxy در چیست؟

اکنون که به صورت کامل با VPNها و Proxyها آشنا شدید و متوجه شدید که به چه صورت کار می کنند، شاید تا حدودی تفاوت VPN و Proxy را درک کرده باشید. برای آشنایی هر چه بیشتر شما با تفاوت های اصلی VPN و Proxy، ما در این قسمت به تمامی آن ها اشاره کرده ایم:

VPNها قادر هستند تا ترافیک شما را رمز گذاری کنند. در حالی که یک Proxy نمی تواند چنین کاری را انجام دهد. یک سرویس VPN از شما در برابر ردیابی ISP، نظارت های دولتی و هکرها محافظت می کند. اما پروکسی ها اینطور نیستند. از این رو اگر در سیستم و یا دستگاه خود داده های حساس و مهمی دارید و یا مدیریت اطلاعات برای شما اهمیت دارد، بهتر است از VPNها استفاده کنید.
VPNها می توانند تمام ترافیک شما را به کمک یک سرور VPN تغییر دهند؛ چرا که در سطح سیستم عامل کار می کنند. در حالی که اکثر Proxyها فقط ترافیک یک برنامه و یا یک مرورگر خاص را تغییر می دهند؛ زیرا در سطح یک برنامه کار می کنند.
سرعت VPNها از سرعت Proxyها کمتر است؛ زیرا باید داده های حساس شما را رمزگذاری کنند. با این حال روش هایی وجود دارد که به کمک آن می توانید اتصال اینترنت و سرعت مرورگر خود را بهبود ببخشید.
به صورت معمولی استفاده از VPNها ملزم به پرداخت هزینه است. (پیشنهاد می کنید تا از خدمات VPNهای رایگان استفاده نکنید؛ چرا که این برنامه ها مستعد استخراج داده های شما هستند.) در حالی که بسیاری از Proxyها رایگان هستند.
اتصال به کمک VPN از اتصال به کمک Proxy مطمئن تر خواهد بود.

آیا می توان از VPN و Proxy با هم استفاده کرد؟

حال که با تفاوت VPN و Proxy آشنا شدید، شاید بپرسید که امکان استفاده همزمان VPN و Proxy وجود دارد یا خیر؟ در پاسخ باید اشاره کرد که شما قادر هستید تا از VPN و Proxy به صورت همزمان استفاده کنید. اما در این حالت ممکن است پیکربندی کمی بیشتر طول بکشد. حتی پیشنهاد می شود در صورتی که از پروکسی ها استفاده می کنید، حتما از یک VPN نیز در کنار آن بهره ببرید. این کار می تواند باعث افزایش ضریب اطمینان در زمانی که به اینترنت متصل هستید، شود.

آیا می توان از VPN و Proxyهای رایگان استفاده کرد؟

استفاده کردن از VPN و Proxyهای رایگان می تواند در نهایت به قیمت از دست رفتن اطلاعات و حریم خصوصی شما تمام شود. از آن جایی که توسعه دهندگان چنین خدماتی باید به نحوی بتوانند برای خود درآمدزایی کنند، ممکن است اطلاعات شما را در پس زمینه جستجو کرده و یا شما را زیر بمباران پیام های تبلیغاتی، منهدم کنند. همچنین این امکان وجود دارد که چنین برنامه هایی میزان داده هایی را که می توانید از آن ها استفاده کنید را هم محدود کنند.

از این رو پیشنهاد می کنیم تا حتما از VPN و Proxyهایی استفاده کنید که زیرساخت های مناسب برای یک دسترسی مطمئن و ایمن را در اختیار شما قرار دهند. استفاده از VPN و Proxyهای رایگان و شناخته نشده، می تواند هزینه های سنگینی را در دراز مدت برای شما به همراه بیاورد.

در صورت داشتن VPN به یک Proxy نیاز پیدا خواهم کرد؟

خیر؛ حال که با تفاوت VPN و Proxy آشنا شدید، به خوبی درک می کنید که یک VPN نه تنها می تواند همان خدماتی که پروکسی در اختیار شما قرار می دهد به شما ارائه کند، بلکه چیزی فراتر از آن را انجام خواهد داد. از این رو اگر از یک VPN قابل اعتماد و مطمئن استفاده می کنید، نیازی به استفاده از Proxy وجود نخواهد داشت.

فایروال (Firewall) چیست؟ چه کاربردی دارد و به زبان ساده چگونه کار می کند؟

با توجه به اینکه جرایم سایبری روز به روز در حال بیشتر شدن هستند، شرکت ها و افراد باید بتوانند هرچه بهتر از اطلاعات و داده های خود محافظت کنند. با اینکه هنوز هم چالش هایی برای اجرای چنین برنامه های حفاظتی وجود دارد، اما حضور فایروال ها می تواند کمک فراوانی برای بالا بردن ضریب ایمنی کند.

Firewall (دیواره آتش) یکی از بهترین تجهیزات ایمنی است که می تواند به شما کمک کند تا از شبکه و دستگاه خود در برابر انواع تهدیدهای خارجی، محافظت کنید. ما در این مطلب قصد داریم تا در خصوص اینکه فایروال چیست و تمام آن چه که در خصوص آن باید بدانید، صحبت کنیم.

فایروال (Firewall) چیست؟

فایروال ها این قابلیت را دارند تا از طریق نرم افزارها و سخت افزارهای به خصوص، از دسترسی های غیرمجاز افراد به شبکه ها جلوگیری کنند. این تجهیزات با استفاده از مجموعه ای از قوانین، ترافیک های ورود و خروجی را بررسی و در صورت لزوم مسدود می کنند. به کمک حصارکشی پیرامون شبکه و دستگاه خود، می توانید دست متجاوزین را کوتاه کرده و آن ها را از مقاصد شومشان دور کنید. فایروال ها سیستم های امنیتی شناخته شده ای هستند که وظیفه حصار کشی و ایمن سازی شبکه های کامپیوتری را به عهده گرفته و از دسترسی های غیرمجاز جلوگیری می کنند.

از این رو فایروال ها می توانند یک واحد سخت افزاری و یا نرم افزاری بوده، مانند Firewall برنامه وب یا WAF که ترافیک ورود و خروجی را در یک شبکه خصوصی، بر اساس مجموعه از قوانین جهت شناسایی و جلوگیری از حملات سایبری، فیلتر می کنند.

از این سیستم های امنیتی می توان برای تنظیمات شرکت ها، سازمان ها و حتی افراد حقیقی استفاده کرد. بدون شک فایروال ها یکی از حیاتی ترین اجزا در بحث امنیت شبکه هستند. اکثر سیستم عامل ها دارای یک دیواره آتش اختصاصی داخلی هستند. با این حال، کمک گرفتن از یک برنامه Firewall شخص ثالث، می تواند باعث افزایش سطح ایمنی و حفاظت شود.

معرفی تاریخچه Firewallها

فایروال های شبکه در طول سالیان دراز، جهت مقابله با انواع تهدیدهای خارجی و امنیتی مورد استفاده قرار گرفته اند. این سیستم های حفاظتی روند تکاملی بسیار طولانی را طی کرده اند تا به شکلی که امروزه از آن استفاده می کنیم، درآیند. با اینکه تغییرات زیادی در مسیر تکاملی این برنامه ها شکل گرفته است، اما همچنان به عنوان یک جزء حیاتی برای سازمان ها و شرکت ها شناخته می شوند.

برای آشنایی هرچه بیشتر با تاریخچه فایروال ها، ما در این قسمت لیستی از مهمترین تغییرات تاریخی این برنامه ها را به شما ارائه کرده ایم:

سال 1989: تولد اولین فایروال های فیلتر کننده بسته ها
سال 1992: تولید اولین Firewall تجاری DEC SEAL
سال 1994: ظهور اولین فایروال های حالت دار
سال 2004: ورود اصطلاح UTM به معنی مدیریت یکپارچه تهدیدها توسط IDC
سال 2009: معرفی نسل جدیدی از فایروال ها (NGFW) توسط گارتنر
و…

طرز کار فایروال — دیواره های آتش با استفاده از مجموعه ای از قوانین، ترافیک ورود و خروجی را بررسی و در صورت لزوم مسدود می کنند.

دلایل اهمیت فایروال ها

اما اصلا چرا فایروال ها تا به این اندازه مهم هستند؟ فایروال ها با تکنیک های مدرن طراحی شده اند. از این رو می توان از آن ها در طیف وسیعی از برنامه ها استفاده کرد. در زمان هایی که اینترنت به تازگی معرفی شد، نیاز بود تا شبکه ها را به خصوص در مدل کلاینت – سرور، بر اساس تکنیک های امنیتی جدید، طراحی کرد. دقیقا در همین نقطه بود که فایروال ها موفق شدند تا امنیت لازم برای شبکه های مختلف با پیچیدگی ها گوناگون را فراهم کنند.

امروزه Firewallها را به عنوان عنصری مهم در بازرسی ترافیک و کاهش تهدیدات سایبری می شناسند.

کاربردهای کلیدی فایروال ها

حال که به صورت کامل با دیواره های آتش و دلایل اهمیت آن ها آشنا شدید، شاید بخواهید بدانید که کاربردهای اصلی این برنامه ها در چه مکان هایی خواهد بود. از کاربردهای کلیدی این برنامه های امنیتی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

از فایروال ها می توان هم برای مصراف شخصی و هم سازمانی استفاده کرد.
فایروال ها می توانند اطلاعات امنیتی و استراتژی مدیریت رویداد (SIEM) را در دستگاه های امنیت سایبری مربوط به سازمان های مدرن بگنجانند. همچنین قابلیت نصب در محیط های شبکه ای سازمان ها، برای محافظت از آن ها در برابر تهدیدهای خارجی و داخلی را دارند.
دیواره های آتش قادر خواهند بود تا با شناسایی الگوها و بهبود قوانین (با به روز رسانی آن ها جهت مقابله از تهدیدهای فوری) عملکردهای ثبت و حسابرسی را به عهده بگیرند.
از این برنامه ها می توان برای شبکه های خانگی، خط مشترک دیجیتال (DSL) یا مودم های کابلی دارای آدرس IP ثابت نیز استفاده کرد. این برنامه های امنیتی به راحتی می توانند ترافیک را فیلتر کرده و به کاربر در زمینه نفوذ به شبکه، هشدار دهند.
از یک دیواره آتش می توان با هدف مقابله با ویروس ها نیز استفاده کرد.
در صورت معرفی تهدیدهای جدید، امکان به روز رسانی قوانین فایروال ها وجود دارد.
امکان ایجاد محدودیت های خاص در دستگاه ها با استفاده از فایروال های سخت افزاری یا نرم افزاری وجود دارد.

توابع Firewall

مهمترین عملکرد فایروال ها این است که مرزی را بین یک شبکه خارجی و شبکه محافظ ایجاد کنند که در آن فایروال قادر باشد تا تمامی بسته های ورودی و خروجی (قطعه های داده برای انتقال اینترنت) از شبکه محافظت شده را بررسی کنند.

پس از تکمیل بررسی، این برنامه های امنیتی می توانند بسته های مخرب و سالم را با کمک مجموعه ای قوانین از پیش پیکربندی شده، شناسایی کنند. در صورتی که بسته مخربی شناسایی شود، Firewall از ورود آن به شبکه جلوگیری خواهد کرد.

اطلاعاتی که در فرم بسته ها وجود دارد، شامل اطلاعات مقصد و محتوا خواهد بود. این اطلاعات ممکن است در هر سطح از شبکه، متفاوت باشند. همچنین این امکان وجود دارد که قوانین نیز تفاوت هایی با یکدیگر داشته باشند. فایروال ها قادر هستند تا این بسته را خوانده و اصلاحات لازم در خصوص آن ها را انجام دهند و به پروتکل ها بگویند که باید آن ها را به کجا ارسال کنند.

فایروال ها چگونه کار می کنند؟

همانطور که پیش از این نیز اشاره شد، Firewallها ترافیک شبکه را در یک شبکه خصوصی، فیلتر می کنند. بدین صورت می توانند ترافیک را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و مشخص کنند که چه ترافیکی باید بر اساس مجموعه قوانین آن ها عبور کنند و چه ترافیکی اجازه عبور ندارد.

برای درک بهتر، می توانید دیواره آتش را به مانند یک دروازه بان در نقطه ورودی دستگاه خود در نظر بگیرید که تنها به منابع قابل اعتماد یا آدرس های IP، اجازه ورود به شبکه شما را می دهد.

فایروال ها اجازه عبور ترافیک های ورودی که پیش از این برای پذیرش پیکربندی شده اند را صادر می کنند. از سوی دیگر قادر هستند تا بین یک ترافیک مخرب و سالم تفاوت قائل شده و بسته های داده خاص را بر اساس قوانین امنیتی از پیش تعیین شده، مسدود کرده و یا عبور دهند. این قوانین امنیتی جنبه های مختلفی داشته که از مهمترین آن ها می توان به منبع، مقصد و محتوای بسته داده اشاره کرد. این سیستم های امنیتی برای جلوگیری از حملات سایبری، قابلیت مسدود کردن ترافیک هایی که از منابع مشکوک وارد می شوند را دارند.

برای مثال، به تصویر زیر نگاه کنید. در این تصویر نشان داده شده است که چگونه یک فایروال به یک ترافیک سالم اجازه عبور می دهد.

نمونه عبور ترافیک سالم از فایروال — نمونه عبور ترافیک سالم از Firewall

همچنین در تصویر زیر مشاهده می کنید که Firewall یک ترافیک مخرب را شناسایی کرده و برای جلوگیری از بروز تهدید، مسیر ورود آن را مسدود می کند.

نمونه مسدود شدن ترافیک مخرب توسط فایروال — نمونه مسدود شدن ترافیک مخرب توسط Firewall

به همین ترتیب، فایروال ها ارزیابی های پرسرعتی را برای شناسایی بدافزارها و سایر فعالیت های مشکوک انجام می دهند. البته که امروزه انواع مختلفی از فایروال ها برای خواندن بسته های داده در سطوح مختلف شبکه وجود دارد.

انواع مختلف فایروال ها

فایروال ها می توانند به صورت نرم افزاری و با سخت افزاری پیاده سازی شوند. فایروال های نرم افزاری در واقع برنامه هایی هستند که روی هر دستگاه و یا کامپیوتری نصب شده و ترافیک را از طریق برنامه ها و شماره پورت ها، تنظیم کنند.

از سوی دیگر فایروال های سخت افزاری تجهیزاتی هستند که بین دروازه و شبکه شما ایجاد خواهند شد. علاوه بر این، چنین سیستم های امنیتی در فضای ابری نیز ارائه می شوند که به آن دیواره آتش ابری گفته می شود.

امروزه انواع مختلفی از فایروال ها بر اساس روش های فیلتر ترافیک، ساختار و عملکرد وجود دارد که از مهمترین آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

فیلتر کننده بسته ها

فایروال های فیلتر کننده بسته، جریان داده را به سمت شبکه و از سوی شبکه کنترل می کنند. از این رو چنین دیواره های آتشی قادر خواهند بود تا انتقال داده را بر اساس آدرس منبع بسته، آدرس مقصد بسته، پروتکل های برنامه برای انتقال داده و … مسدود کرده و یا به آن اجازه عبور دهند.

فایروال سرویس پروکسی

این مدل از فایروال ها با فیلتر کردن پیام ها در لایه برنامه از شبکه محافظت می کنند. برای یک برنامه خاص، یک فایروال پروکسی به عنوان دروازه از یک شبکه به شبکه ای دیگر، عمل می کند.

بازرسی دولتی

چنین Firewallهایی ترافیک شبکه را بر اساس وضعیت، پورت و پروتکل، مجاز یا مسدود می کنند. زمانی که از چنین دیواره های آتشی استفاده می کنید، فیلترها بر اساس قوانین و شرایطی که مدیر مشخص می کند، انجام می شود.

فایروال های نسل بعدی

طبق تعریف گارتنر، Firewall نسل بعدی قادر است تا سطح بازرسی را عمیق تر کند. بدین صورت بازرسی برای جلوگیری از نقوذ را فراتر برده و مسدود کردن پورت و پروتکل را هم اضافه می کنند.

فایروال مدیریت یکپارچه تهدیدات (UTM)

یک دستگاه UTM قادر است تا قابلیت های فایروال برای بررسی، جلوگیری از نفوذ و آنتی ویروس را با یکدیگر ادغام کند. از این رو چنین فایروالی می تواند تا خدمات اضافی به مانند مدیریت ابری را هم برای کاربران خود فراهم کند. با این وجود UTMها به گونه ای طراحی شده اند که استفاده از آن ها ساده و آسان باشد.

NGFW متمرکز بر تهدید

به کمک این چنین فایروال هایی امکان تشخیص و کاهش تهدید در یک سطح بسیار پیشرفته مهیا خواهد شد. با هبستگی میان رویداد شبکه و نقطه پایانی، NGFWها می توانند تمامی رفتارهای مشکوک را تشخیص دهند.

مزایای استفاده از فایروال

حال که به صورت کامل با فایروال ها و انواع آن ها آشنا شدید، زمان آن رسیده است تا نگاهی به مزایای استفاده از چنین برنامه های محافظتی بیندازید:

دیواره آتش امنیت سیستم را فراهم می کند.
می توانند از دسترسی کاربران غیرمجاز به شبکه خصوصی متصل به اینترنت جلوگیری کنند.
این برنامه ها می توانند زمان پاسخگویی را تسریع کرده و بارهای ترافیکی بیشتری را مدیریت کنند.
فایروال ها به شما این امکان را می دهند تا به سادگی پروتکل های امنیتی را در یک دستگاه مجاز مدیریت کرده و به روزرسانی کنید.
به کمک فایروال می توانید از حملات فیشینگ جلوگیری کنید.

چگونه از Firewall محافظت کنیم؟

برای ایمن نگه داشتن شبکه و دستگاه های خود، مطمئن شوید که فایروال به درستی تنظیم و نگهداری می شود. ما در این قسمت به برخی از مهمترین نکاتی که به بهبود امنیت فایروال کمک می کند، اشاره کرده ایم:

همواره فایروال خود را به روز رسانی کنید.
علاوه بر فایروال، از آنتی ویروس ها نیز برای محافظت سیستم خود در برابر ویروس ها و نرم افزارهای مخرب استفاده کنید.
تمامی اتصالات ورودی و خروجی به دستگاه های خود را تنها به IPهای قابل اعتماد محدود کنید.
پشتیبان گیری از داده ها می تواند در صورت بروز مشکل جلوی از دست رفتن اطلاعات شما را بگیرد.